Στον Τύμβο των 333 Μπιζανομάχων, που βρίσκεται στον λόφο του Αβγού, συνεχίστηκαν χθες το μεσημέρι, οι εκδηλώσεις για την επέτειο απελευθέρωσης των Ιωαννίνων γράφει το EpirusPost.
Έλληνες στρατιώτες, εθελοντές από τα νησιά, τη Μάνη, την Αρκαδία, την Κρήτη και την Κύπρο, έδωσαν την ζωή τους στον αγώνα για την ελευθερία. Την μνήμη όλων αυτών τίμησαν ο Δήμος Δωδώνης, οι Τοπικές Κοινότητες Αβγού και Κρυφοβού, οι Πολιτιστικοί Σύλλογοι και οι κάτοικοι της περιοχής.
Στο σημείο όπου βρίσκεται ο Τύμβος, στον οποίο βρίσκονται τα οστά των ηρώων, τελέστηκε επιμνημόσυνη δέηση και ακολούθησε κατάθεση στεφάνων. Στα ιστορικά γεγονότα της εποχής αναφέρθηκε με ομιλία του ο Πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Κρυφοβού Δημήτρης Μπουκουβάλας.
Πως νίκησε ο στρατός στη Μάχη του Μπιζανίου
Η Μάχη του Μπιζανίου (4-6 Μαρτίου, παλ. ημ. 19-21 Φεβρουαρίου 1913), ήταν η σημαντικότερη σύγκρουση κατά τον Α' Βαλκανικό Πόλεμο μεταξύ του ελληνικού και του τουρκικού στρατού στο μέτωπο της Ηπείρου.
Η τοποθεσία Μπιζάνι νότια των Ιωαννίνων, αποτέλεσε σημαντικό φυσικό οχυρό άμυνας και δεν είναι τυχαίο ότι το επέλεξαν οι Τούρκοι.
Παρόλα αυτά όμως χάρη στον κυκλωτικό ελιγμό που τελικά πραγμτοποίησαν οι Έλληνες, τους ανάγκασαν σε άμεση παράδοση. Η νίκη στο Μπιζάνι άνοιξε το δρόμο για την απελευθέρωση των Ιωαννίνων αλλά και της ευρύτερης περιοχής της Ηπείρου. Στην περιοχή δόθηκε επίσης μάχη στις 14 Οκτωβρίου 1944 μεταξύ Γερμανών και ΕΔΕΣ.
Η στρατηγική της... νίκης
Ο Τούρκος Αρχιστράτηγος των Τούρκων ήταν ο Εσσάτ Πασάς και είχε στην διάθεσή του 4 μεραρχίες.
Από την άλλη ο ελληνικός στρατός Ηπείρου με επικεφαλής τον διάδοχο Κωνσταντίνο, αποτελούνταν από 4 μεραρχίες, 1 ταξιαρχία και ένα σύνταγμα πεζικού. Το σχέδιο της επίθεσης είχε ως εξής:
Οι στρατιώτες έπρεπε να προβούν σε υπερκέραση (κύκλωση) από δυτικά της οχυρωμένης τοποθεσίας και την άμεση κατάληψη των Ιωαννίνων. Ταυτόχρονα, θα γίνονταν επιθέσεις στον κεντρικό και τον ανατολικό τομέα του μετώπου, με σκοπό την παραπλάνηση του εχθρού και την καθήλωση των τουρκικών δυνάμεων .
Η πραγματοποίηση του σχεδίου
Στις 4 Μαρτίου τέθηκε σε εφαρμογή το σχέδιο παραπλάνησης, με βολές πυροβολικού και επιθέσεις μονάδων πεζικού, από το Α’ τμήμα της ελληνικής Στρατιάς, στον τομέα Μπιζάνι-Κουτσελιό-Καστρίτσα.
Το Β’ τμήμα της Στρατιάς συγκεντρώθηκε με μυστικότητα απέναντι από τον τομέα Μανωλιάσσα-Άγιος Νικόλαος-Τσούκα.Το πρωί της επόμενης μέρας, το Β’ τμήμα Στρατιάς εξαπέλυσε αιφνιδιαστική επίθεση με ιδιαίτερη σφοδρότητα. Ακολούθησε βαθιά εισχώρηση στον δυτικό τομέα των επιχειρήσεων το 1ο Σύνταγμα Ευζώνων, μαζί με το 9ο Τάγμα υπό τον Ταγματάρχη Ιωάννη Βελισσαρίου, που κατάφερε να φτάσει στις παρυφές των Ιωαννίνων, στον Άγιο Ιωάννη.
Η είδηση ότι ο ελληνικός στρατός έφτασε έξω από τα Ιωάννινα, καθιστούσε αφενός αδύνατη την υποχώρηση των Τούρκων και αφετέρου δημιούργησε πανικό στην διοίκηση του τουρκικού στρατού που ήταν εγκατεστημένη στην πόλη.
Παράλληλα, οι εύζωνες είχαν φροντίσει να καταστρέψουν τα τηλεφωνικά δίκτυα, διακόπτοντας έτσι την επικοινωνία της τουρκικής διοίκησης με τον στρατό της. Με αυτές τις συνθήκες, στις 23.00 της ίδιας μέρας ο Εσσάτ Πασάς έστειλε πρόταση παράδοσης του τουρκικού στρατού, καθώς δεν γνώριζε ότι στο Μπιζάνι και τον υπόλοιπο ανατολικό τομέα οι τουρκικές δυνάμεις διατηρούσαν ακέραιες τις θέσεις τους.
onalert