Image
Σάββατο 25 Μαρτίου 2017 16:40 Κοσμικά
 

Μαίρη Βιδάλη: Παντρεύτηκα για να φύγω από το σπίτι και να γίνω ηθοποιός


Πενήντα οκτώ ρόλοι στο θέατρο, που τόσο πολύ αγαπάει, αλλά και πολλές ταινίες και τηλεοπτικές δουλειές, όπως επίσης μεταφράσεις και σκηνοθεσίες, οι οποίες φέρουν την υπογραφή της! Η Μαίρη Βιδάλη ανήκει στη γενιά των ηθοποιών οι οποίοι άρχισαν την καριέρα τους όταν ακόμη μεσουρανούσαν οι... ογκόλιθοι του ελληνικού θεάτρου και είχε την τύχη να συνυπάρξει μαζί τους στο «σανίδι», στο «πανί» και στο «γυαλί».

Οι Σπύρος Ευαγγελάτος, Μάνος Κατράκης, Σμαρούλα Γιούλη, Θύμιος Καρακατσάνης, Πέτρος Φυσσούν και Ανδρέας Μπάρκουλης είναι μερικοί από τους θρύλους με τους οποίους έπαιξε από τα πρώτα κιόλας βήματά της. Πρωταγωνίστρια και θιασάρχισσα σε νεαρή ηλικία και μέχρι σήμερα, η Μαίρη Βιδάλη, μια λαμπερή γυναίκα -με δύο γάμους, δύο διαζύγια, τρία παιδιά, με τίτλο στα καλλιστεία και με 132 εξώφυλλα σε περιοδικά-, ξεδιπλώνει, για πρώτη φορά στην «Εspresso» άγνωστες πτυχές της ζωής της και της επαγγελματικής πορείας της.

«Οχι οι άλλοι, αλλά εγώ έβαζα πεπονόφλουδες στην καριέρα μου, επειδή πάντα έβαζα πρώτα την προσωπική μου ζωή» υποστηρίζει και θυμάται ότι ο Αντονι Κουίν και η Ειρήνη Παππά τής είχαν προτείνει τον ίδιο ατζέντη για να κάνει καριέρα στο εξωτερικό, αλλά εκείνη προτίμησε να μείνει στην Ελλάδα και να μεγαλώσει το παιδί της.

Η Μαίρη Βιδάλη ποζάρει στο θέατρό της (Φωτό: ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΜΑΣΙΑΣ)Μιλάει για τα ταξίδια, τα οποία έκανε από παιδί με τον πολυαγαπημένο πατέρα της, ο οποίος ήταν καπετάνιος, τα ανέμελα μαθητικά χρόνια της στο Αμερικανικό Κολλέγιο, όπου πρωτόπαιξε θέατρο, καθώς και για τον πρώτο γάμο της με τον ηθοποιό Κώστα Καστανά, ο οποίος κράτησε λίγο. «Είναι εντελώς επιπόλαιο να κάνεις έναν γάμο για να φύγεις από την αυστηρότητα των δικών σου. Ηταν όλο το λάθος δικό μου» εξομολογείται η ηθοποιός, η οποία δεν κρύβει ότι μεταξύ των ανδρών της ζωής της συγκαταλέγεται και ο σκηνοθέτης Τάκης Βουγιουκλάκης. «Είναι ένα από τα δύο τρία άτομα που πραγματικά με αγάπησαν και του χρωστάω πολλά» υποστηρίζει για τον αδελφό της Αλίκης και παράλληλα μας εξηγεί πότε και για ποιον λόγο η αείμνηστη εθνική σταρ τής είπε πως... έγινε δούλα της δούλας της!

Η Μαίρη Βιδάλη για πρώτη φορά αποκαλύπτει ότι ήθελε να αποχωρήσει από τη σειρά «Καλημέρα ζωή» του Νίκου Φώσκολου, γιατί, όπως λέει χαρακτηριστικά, «κάποια ασήμαντα ανθρωπάκια έγραφαν για εκείνον», για να προσθέσει ότι «οι ιστορίες τους ήταν αντιγραφές παλιών ιστοριών του Νίκου, κακά γραμμένες, ενώ το καστ είχε γίνει τριτοκλασάτο».

Φέτος, στο θεατράκι της, το Διάχρονο, παίζει τη Μαρία Στιούαρτ με 12μελή θίασο. Η παράσταση είναι αφιερωμένη στους τέσσερις αγαπημένους συναδέλφους της, Ανδρέα Μπάρκουλη, Πέτρο Φυσσούν, Γιώργο Βασιλείου και Πάνο Νικολαΐδη, οι οποίοι έφυγαν από τη ζωή τον τελευταίο χρόνο. Το καλοκαίρι θα περιοδεύσει σε διάφορα φεστιβάλ, υποδυόμενη την Ηλέκτρα του Σοφοκλή, με τη Λουκία Παπαδάκη στον ρόλο της Κλυταιμνήστρας.

Πού γεννήθηκες;

Γεννήθηκα στην Αθήνα, αλλά είμαι περήφανη για τη μικρασιατική καταγωγή μου. Ο μπαμπάς μου είναι από την Τήνο -ξέρεις, τους Τηνιακούς τούς λένε «Αγαθοτηνιακούς»- και, όπως φαίνεται, κι εγώ την έχω αυτή τη φλέβα, γιατί είμαι εντελώς «Αγαθοτηνιακιά» (γέλια). Η μαμά μου κατάγεται από την Κωνσταντινούπολη και το Αϊβαλί, αλλά και από την πλευρά του μπαμπά μου υπάρχουν ρίζες από την Κωνσταντινούπολη, αφού η μαμά του ήταν από το Φανάρι και το παρατσούκλι τους στην Τήνο ήταν «Φαναράδες». Το συγκινητικό είναι ότι το 2004, όταν πήγα να παίξω «Φαίδρα», στο αρχαίο θέατρο της Εφέσου, ζήτησα από τους διοργανωτές να με πάνε μια βόλτα στο Αϊβαλί και εκεί βρήκα το σπίτι της γιαγιάς μου!

Πώς ήταν τα παιδικά σου χρόνια;

Ο πατέρας μου ήταν καπετάνιος και από τεσσάρων μηνών ταξιδεύω. Το πρώτο μου ταξίδι ήταν μαζί του στη Σικελία και η ωραιότερη ανάμνηση των παιδικών μου χρόνων ήταν όταν γύριζε ο πατέρας μου από τα ταξίδια, γιατί μου έλειπε πάρα πολύ. Θυμάμαι πόσο χαρούμενη ήμουν όταν μου έφερνε διάφορα δώρα από τα ξένα. Ακόμη έχω ένα μπαρ-έπιπλο από έβενο και ξύλο τριανταφυλλιάς, αληθινό κομψοτέχνημα, το οποίο μου είχε φέρει από την Κίνα.

Ποια είναι η χειρότερη ανάμνησή σου ως παιδί;

Η διαμονή μου για έναν χρόνο στην Αμερική! Οταν θα πήγαινα στην α΄ γυμνασίου, μετακομίσαμε οικογενειακώς στη Βοστόνη. Ηταν τραγική εμπειρία για μένα, γιατί δεν ήθελα να φύγω. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα, πήγα στο Αμερικανικό Κολλέγιο στην Αγία Παρασκευή, στη β΄ γυμνασίου, και, πραγματικά, το λάτρευα το σχολείο μου. Μεγάλωσα πολύ αυστηρά, χωρίς εξόδους, και το σχολείο ήταν για μένα ψυχαγωγία. Ημουν στον θεατρικό όμιλο, στη χορωδία, στη γειτονική πρόνοια και σε όλους τους συλλόγους του Κολλεγίου, με αποτέλεσμα να γυρίζω σπίτι στις 7.30 με 8 το βράδυ. Βέβαια, πάντα με επιτήρηση και με το σχολικό. Στο Κολλέγιο πρωτόπαιξα θέατρο και, μάλιστα, η παράστασή μας «Πρόταση γάμου» του Τσέχοφ βραβεύτηκε.

Από το Αμερικανικό Κολλέγιο πέρασαν αρκετές μαθήτριες, οι οποίες στη συνέχεια έγιναν καλλιτέχνιδες...

Και όχι μόνο! Η Κάτια Δανδουλάκη, η οποία ήταν μεγαλύτερή μου και δεν την πρόλαβα, όπως και η Λούκα Κατσέλη. Εναν χρόνο μεγαλύτερές μου ήταν η Λιάνα Κανέλλη, η Ολια Λαζαρίδου και η Βάνα Παρθενιάδου. Επίσης, μεγαλύτερες από μένα ήταν η Χρυσή Καρύδη, του εκδοτικού οίκου Ικαρος, η Μιμή Ντενίση και η Λιάνα Βουράκη με τα κοσμήματα. Εγώ ήμουν συμμαθήτρια με την Ελεωνόρα Σταθοπούλου.

Στο θεατρικό τμήμα του Κολλεγίου αποφάσισες να γίνεις ηθοποιός;

Η μαμά μου, η οποία είναι πολύ καλλιεργημένη γυναίκα, με πήγαινε από πολύ μικρή στο θέατρο και στη Λυρική Σκηνή. Οταν ήμουν 5 χρόνων, είδα την Αννα Συνοδινού να παίζει την «Ηλέκτρα» στο θέατρο Λυκαβηττού και είπα πως θέλω να γίνω ηθοποιός.

Τελειώνοντας το τότε εξατάξιο γυμνάσιο, μπήκα στο πανεπιστήμιο, στα οικονομικά, και αποφάσισα να σπουδάσω ηθοποιός, χωρίς να το πω στους δικούς μου. Γράφτηκα κρυφά στη δραματική σχολή του Πέλου Κατσέλη. Πήγαινα με τα πόδια στο πανεπιστήμιο, για να εξοικονομήσω τα δίδακτρα της δραματικής σχολής. Αλλά μετά τον πρώτο χρόνο έπρεπε να κάνω θεατρικές ασκήσεις στο σπίτι -να λέω δυνατά τους ρόλους- και δεν μπορούσα να το κρύψω άλλο. Το είπα στους γονείς μου εκβιαστικά: «Αν δεν μ’ αφήσετε να συνεχίσω τη δραματική σχολή, θα σταματήσω και το πανεπιστήμιο».

Τότε πήγες και στα καλλιστεία;

Θεωρώ πνευματική μητέρα μου και πρότυπό μου την Αλεξάνδρα Λαδικού -η οποία έμενε δίπλα στο σπίτι μας και με τον γιο της πηγαίναμε μαζί στο δημοτικό- και ήθελα να τη μιμηθώ.

Ετσι, όπως κι εκείνη είχε πάει στα καλλιστεία και για μία ψήφο δεν βγήκε Μις Κόσμος, συμμετείχα κι εγώ στα καλλιστεία. Ηταν το 1976 και βγήκα Μις Μάγια. Μετά συμμετείχα στο Μις Μάγια Ιντερνάσιοναλ, που έγινε στο Πουέρτο Ρίκο και κέρδισα την τρίτη θέση.

Σου άνοιξε εύκολα ο καλλιτεχνικός δρόμος;

Παίζει μεγάλο ρόλο η τύχη, αλλά οπωσδήποτε είναι πολύ σημαντικό να έχεις συνέπεια σε αυτή τη δουλειά. Για μένα, οι δουλειές έρχονταν η μία μετά την άλλη, δηλαδή ο επόμενος με ζητούσε βλέποντας τη δουλειά μου στον προηγούμενο. Μεγάλη τύχη, λοιπόν, θεωρώ την πρώτη θεατρική δουλειά μου. Το 1976, μετά τα καλλιστεία, έκανα οντισιόν στον Σπύρο Ευαγγελάτο και μου έδωσε τον πρωταγωνιστικό ρόλο -μεταξύ 203 υποψηφίων- στην παράσταση «Η γυναίκα στοιχειό» του Καλντερόν, δίπλα σε τρεις εξαίρετους ηθοποιούς: τη Σμαρούλα Γιούλη, τον Πέτρο Φυσσούν και τον Θύμιο Καρακατσάνη. Παράλληλα με το θεατρικό, τη σεζόν 1976-1977, έπαιξα και στην τηλεόραση, στη σειρά «Εφιάλτης» του Γιάννη Μαρή, με τον εκπληκτικό Μάνο Κατράκη, με τον οποίο έκανα και το πρώτο μου εξώφυλλο. Την ίδια περίοδο έπαιξα και στον κινηματογράφο, στην ταινία «Η βαλίτσα του παπά», με τον Ανδρέα Μπάρκουλη. Επίσης, το 1977 έκανα και τον πρώτο γάμο μου με τον Κώστα Καστανά -έναν σπουδαίο ηθοποιό, ο οποίος είναι και ο πρώτος άντρας που γνώρισα στη ζωή μου-, με τον οποίο απέκτησα τον μεγάλο γιο μου.

Μήπως βιάστηκες να παντρευτείς και να γίνεις μητέρα;

Η αλήθεια είναι ότι παντρεύτηκα, επειδή ήθελα να φύγω από το σπίτι μου, το οποίο με... πολεμούσε για να μη γίνω ηθοποιός. Ημουν ανώριμη! Δηλαδή, είναι εντελώς επιπόλαιο να κάνεις έναν γάμο για να φύγεις από την αυστηρότητα των δικών σου. Ηταν όλο το λάθος δικό μου! Από την άλλη, είχα τόσο πολλή αγάπη για το θέατρο και ήξερα πως η καριέρα είναι ένας μεγάλος γολγοθάς και θέλει αφοσίωση. Γι’ αυτό παντρεύτηκα μικρή και αμέσως έκανα το πρώτο μου παιδί. Πίστευα πως αργότερα δεν θα είχα τον χρόνο να τα κάνω, αλλά τελικά ξαναπαντρεύτηκα -αυτή τη φορά με τον διοργανωτή μουσικών εκδηλώσεων Ανδρέα Καραχάλιο- και έκανα και άλλα δύο παιδιά, ένα κορίτσι και ακόμη ένα αγόρι.

Ποιο είναι το μεγαλύτερο ελάττωμά σου;

Το ότι δίνω δεύτερη ευκαιρία σε ανθρώπους που δεν πρέπει.

Εχεις παίξει στα μεγαλύτερα θέατρα της Αθήνας, στο Εθνικό Θέατρο, καθώς και σε λεγόμενες ποιοτικές σκηνές. Στη διαδρομή σου υπήρξαν κάποιοι που σου έβαλαν εμπόδια;

Μπορεί να υπήρξαν, αλλά δεν τους έβλεπα. Δεν έχω χρεώσει σε κάποιον ότι μου έκανε κάτι κακό. Απεναντίας, εγώ έχω βάλει... πεπονόφλουδες στην καριέρα μου, επειδή πάντα έβαζα πρώτα την προσωπική μου ζωή.

Δηλαδή;

Μου δόθηκε η ευκαιρία να κάνω κάτι στο εξωτερικό. Οταν ήμουν στη δραματική σχολή, με είχε φωνάξει ο Νίκος Μαστοράκης και έκανα ένα πέρασμα -ούτε καν κομπάρσα δεν ήμουν- στην ταινία «the Greek Tycoon», αλλά είχα μια σκηνή με τον Αντονι Κουίν, στον οποίο άρεσα και μου έδωσε το τηλέφωνο του ατζέντη του στη Νέα Υόρκη. Υστερα από χρόνια, και η Ειρήνη Παππά στην Ιταλία, με την οποία κάναμε μια ταινία με τον τίτλο «Κοινωνική λειτουργός», σε παραγωγή του Γιώργου Βογιατζή, μου έδωσε κι εκείνη το τηλέφωνο του ίδιου ατζέντη.

Και τις δύο φορές δεν πήγα να τον βρω, για προσωπικούς λόγους. Ειδικά τη δεύτερη φορά, είχα τον πρώτο μου γιο, που ήταν 2 χρόνων, και δεν μπορούσα να φύγω στο εξωτερικό.

Οι άντρες τι ρόλο έχουν παίξει στη ζωή σου;

Είμαι εξαιρετικά μονογαμικό ον και όταν αφοσιώνομαι σε έναν άντρα βάζω όλα τα άλλα σε δεύτερη μοίρα.

Εχεις γνωρίσεις τον μεγάλο έρωτα;

Ναι, και το λέω με απόλυτη βεβαιότητα.

Μπορείς να μας πεις ποιος είναι;

Οχι! (γέλια)

Θυμάμαι ότι κάποτε είχες μια σοβαρή σχέση με τον σκηνοθέτη και αδελφό της Αλίκης, Τάκη Βουγιουκλάκη. Γιατί δεν φτάσατε σε γάμο;

Δεν μου αρέσει να μιλάω για προσωπικά θέματα, αλλά, τέλος πάντων, για σένα, που με γνωρίζεις από τα νιάτα μου, θα το κάνω. Καταρχάς, τον έρωτα της ζωής μου τον γνώρισα μετά τον Τάκη. Αλλά για μένα ο Τάκης ήταν μια μεγάλη αγάπη. Πιστεύω ότι συγκαταλέγεται στους δυο τρεις ανθρώπους που πραγματικά με αγάπησαν και του χρωστάω πάρα πολλά. Να ’ναι καλά και αυτός και η γυναίκα του, η Εφη Πίκουλα, η οποία είναι ένας υπέροχος άνθρωπος και σε αυτή χρωστάω το γεγονός ότι με τον Τάκη μείναμε φίλοι, μια και μετά τον χωρισμό μας δεν μιλιόμασταν.

Τι έχεις να πεις για την Αλίκη Βουγιουκλάκη, την οποία γνώρισες από πολύ κοντά, λόγω της σχέσης σου με τον αδελφό της;

Η Αλίκη μού πρότεινε δύο φορές να παίξω μαζί της -στην «Εύθυμη χήρα» και στην «Κυρία με τις καμέλιες»-, αλλά αρνήθηκα, γιατί ήθελα να μείνει η σχέση μας συγγενική και να μην μπει στη μέση το επαγγελματικό. Με βοήθησε πολύ με τις συμβουλές της και όταν, για πρώτη φορά, έκανα δικό μου θίασο, στα 27 μου χρόνια, μου είπε: «Μπράβο, Μαίρη μου, τώρα έγινες η... δούλα της δούλας σου». Με τα χρόνια κατάλαβα τι εννοούσε!

Τι εννοούσε;

Οταν κάνεις δικό σου θίασο, από τη χαλασμένη λάμπα, μέχρι τη φωτογραφία που δεν είναι καλή και τη σειρά των ονομάτων, αλλά και τόσα άλλα, είναι δική σου ευθύνη. Ολοι τα παράπονά τους τα κάνουν σε σένα κι εσύ πρέπει να κινήσεις τα νήματα και να βρεις τη λύση.

Τα τελευταία χρόνια είσαι στη δική σου θεατρική στέγη, το Διάχρονο. Πιστεύεις ότι είσαι καλή θεατρική παραγωγός;

Δεν ξέρω, αλλά θα σου πω ότι έχω ένα τεράστιο ταλέντο, το οποίο στο εξωτερικό θα αμειβόταν πλουσιοπάροχα: κάνω πολύ καλές διανομές. Δηλαδή, αυτό που λένε στην Αμερική casting director. Γι’ αυτό και κάθε παράστασή μου λάμπει, ανεξάρτητα από το αν είναι πολύ καλή η σκηνοθεσία.

Επίτρεψέ μου να πω ότι... ξεθάβεις και κάποιους παλιούς ηθοποιούς, που τους είχαμε χάσει.

Δεν μου αρέσει η λέξη «ξεθάβω». Δίνω την ευκαιρία σε κάποιους καλούς ηθοποιούς, οι οποίοι είχαν εξαφανιστεί για ένα διάστημα, να βγουν και πάλι στο προσκήνιο και με το σπαθί τους να αποδείξουν την αξία τους. Ηθοποιοί, οι οποίοι είναι πολύ καλοί, όπως η Τέτη Σχοινάκη, ο Παύλος Ευαγγελόπουλος, η Μαίρη Ευαγγέλου, η Λουκία Παπαδάκη, η οποία είχε αποτραβηχτεί για να μεγαλώσει το παιδί της, και άλλοι.

Πώς τα καταφέρνεις και ανεβάζεις στο θεατράκι σου πολυπρόσωπες παραστάσεις; Φέτος στη «Μαρία Στιούαρτ», ένα έργο εποχής, βλέπουμε επί σκηνής 12 ηθοποιούς με 15 κοστούμια. Ούτε το Εθνικό Θέατρο να ήσουν... Επίσης, εντυπωσιάστηκα που το θεατράκι σου έχει και πρόσβαση για άτομα με ειδικές ανάγκες.

Οχι, δεν είμαστε Εθνικό, γιατί τότε θα είχαμε άλλα σκηνικά και η παραγωγή θα ήταν διαφορετική. Απλώς, οι ηθοποιοί που παίζουν αγαπούν το θέατρο και αρκετοί από αυτούς είναι φοιτητές θεατρικού σεμιναρίου, αφού το Διάχρονο είναι πάνω από όλα θεατρικό εργαστήρι. Οικονομικά στηριζόμαστε στα εισιτήρια του κοινού -μάλιστα έρχονται άνθρωποι που μας βλέπουν και τρεις και τέσσερις φορές τη σεζόν- και το καλοκαίρι πουλάμε τις παραστάσεις μας σε ανοιχτούς χώρους, κυρίως μέσω της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Κινηματογραφικά ξεχώρισες στα πρώτα χρόνια της καριέρας σου ως Ηρώ Κωνσταντοπούλου στην ταινία «17 σφαίρες για έναν άγγελο» και τηλεοπτικά σε θυμάμαι αργότερα, για αρκετά χρόνια, στο «Καλημέρα ζωή».

Ημουν εννιά χρόνια σε αυτή την πολύ δημοφιλή σειρά του ΑΝΤ1, αλλά η αλήθεια είναι πως μετά τα έξι χρόνια ήθελα να αποχωρήσω και δεν με άφηνε ο Νίκος Φώσκολος. Συμμετείχα στο βασικό καστ του «Καλημέρα ζωή» και ο Νίκος μού είχε πει: «Μην μου το κάνεις αυτό». Το δέχτηκα, αλλά με τον όρο να μη γράφονται ιστορίες πάνω μου. Απλά ήθελα να υπάρχω όσο πιο διακριτικά γίνεται στη σειρά.

Γιατί ήθελες να αποχωρήσεις;

Διότι ο Νίκος Φώσκολος, ύστερα από μια επιπλοκή στην υγεία του, σταμάτησε να γράφει. Εγραφαν άλλοι για εκείνον, ούτε ξέρω ποιοι ήταν αυτοί, κάποια ασήμαντα ανθρωπάκια. Οι ιστορίες τους ήταν αντιγραφές παλιών ιστοριών του Νίκου, κακά γραμμένες και το καστ είχε γίνει τριτοκλασάτο, με δέκα πρωταγωνιστές και επτακόσιους κομπάρσους.

Οπότε δεν ήθελα να έχω μεγάλη εμπλοκή στη σειρά. Πάντως, ο Νίκος Φώσκολος στην εποχή του ήταν μεγάλο κεφάλαιο για το σινεμά και την τηλεόραση, έγραφε και σκηνοθετούσε κοινωνικά θέματα. Τον εκτιμούσα και τον σεβόμουν πολύ. Και νομίζω πως ήταν αδικημένος, όπως όλοι στην Ελλάδα που έχουν κάνει τεράστια καριέρα με πολύ μεγάλη απήχηση στο κοινό.

Πώς είσαι σήμερα στην προσωπική σου ζωή;

Πολύ καλά! Είμαι με έναν σύντροφο, ο οποίος με βοηθάει πολύ στο θέατρο. Είναι η πρώτη φορά που έχω έναν άνθρωπο ο οποίος δεν θεωρεί αντίπαλό του το θέατρο... Δεν σου κρύβω ότι και με τους δύο άντρες μου χώρισα γιατί, ενώ με γνώρισαν μέσα στο θέατρο, δεν ήθελαν να κάνω θέατρο ή απαξιούσαν τη δουλειά μου και μιλούσαν υποτιμητικά, λέγοντας, για παράδειγμα: «Ελα, μωρέ, πόσα βγάζεις;» Μα όποιος θέλει να βγάλει λεφτά, δεν κάνει θέατρο, κάνει άλλα πράγματα.

Την κρίση πώς τη βιώνεις;

Ευτυχώς, δεν έχω δάνειο να πληρώνω, όπως συμβαίνει με τόσους Ελληνες. Πάντως, το είχαμε παρακάνει με τα δανεικά. Ζούσαμε πάνω από τις δυνατότητές μας.

Δείχνεις πολύ νεανική και ήρεμη. Πώς τα καταφέρνεις;

Κοίτα, έχω ζήσει καλά και δεν το κρύβω ότι πέρασα τα 60. Τα μυστικά μου είναι η εργατικότητα, η αγάπη και η ήσυχη συνείδηση. Και για να μη λέω και ψέματα, έχω καλό DNA και από τους δύο γονείς μου.

Espressonews.gr
Κάντε Like το daypress.gr