Image
Σάββατο 23 Ιουνίου 2018 03:00 Αθλητισμός
 

Ας μιλήσουμε για την… ποίηση του Λούκα

Όταν ο Σαλβαδόρ Νταλί ζητούσε από τους κοινούς θνητούς να παραμείνουν θνητοί, δεν θα μπορούσε να σκεφτεί ότι θα ερχόταν μία μέρα που ο ένα κοντός, άσχημος, καχεκτικός και ταπεινός τύπος, κάποιος δηλαδή γεμάτος εμφανισιακές ατέλειες, θα ακύρωνε την προτροπή του. Εκείνη η περίφημη ατάκα του «Μη φοβάστε την τελειότητα. Δεν θα την πετύχετε ποτέ», είχε πάψει άλλωστε και νωρίτερα, από άλλους, να υφίσταται στο ποδόσφαιρο. Μόνο που τούτη την εποχή, αυτός που παραμένει τολμηρός, γενναίος, σταθερός, απλός, φυσικός, που δεν βιάζεται και που πλησιάζει την τελειότητα, είναι ο Λούκα Μόντριτς.

Η αλήθεια είναι ότι για να περιγράψεις τον δικό του τρόπο, οι λέξεις πρέπει να είναι απλές. Μόνο που στην περίπτωσή του δεν είναι εύκολο να βρεθούν οι κατάλληλες. Ισως παραφράζοντας τον Τσαρλς Μπουκόφσκι, να μπορούσαμε να του αποδώσουμε ότι: «Ιδιοφυΐα είναι η δυνατότητα να κάνεις κάτι πολύ βαθυστόχαστο με απλό τρόπο».

Δεν έχει νόημα στην περίπτωσή του να αναλύσεις περισσότερα. Ειδικά μετά τη μυθική εμφάνισή του κόντρα στην Αργεντινή, η οποία του χάρισε το δεύτερο μουντιαλικό του Man of the match. Και τι να κάνεις δηλαδή; Να τον αποκαλέσεις πολυθεσίτη-πολυεργαλείο που καλύπτει τα πάντα; Να πεις ότι του αρέσει να παίρνει την πρώτη μπάλα από την άμυνα μέχρι και το να μοιράζει κάθετε;' Πως διαθέτει εκπληκτική αίσθηση του χώρου, τέλειο κοντρόλ και τα δύο πόδια; Οχι, στην περίπτωσή του απλά αυτά δεν προσθέτουν credits.

Στην κουβέντα για τον Μόντριτς μπορεί να μπει μόνο η αίσθηση που σου αφήνει όταν τον βλέπεις. Για την ακρίβεια είναι η αίσθηση όταν έχει ήδη ολοκληρωθεί ο αγώνας. Οταν συνειδητοποιείς ότι κυριάρχησε στο παιχνίδι παντού, πάντα, δίχως να το έχεις καταλάβει. Στο κλασικό “δειξε μου το κεντρο σου να σου πω τι ομαδα εχεις”, με τον Μόντριτς και το επιτελείο τριγύρω του, οι Κροάτες παίρνουν άπειρα κανονάκια συμπάθειας και εύρυθμης λειτουργίας.

Και ο παικταράς οδεύοντας προς τα 33 του , ξεγελάει και τον πανδαμάτωρ χρόνο. Με κάποιο τρόπο γίνεται καλύτερος από ποτέ. Γίνεται λατρεία και έχει καταστήσει την κάθε εμφάνισή, μία διάλεξη για το πώς πρέπει να ασκείται το επάγγελμά του. Το πιο εντυπωσιακό όμως σε όλο αυτό που στήνει, είναι ότι ενώ δεν του το έχεις, σε κάθε σκηνή κάνει αυτό το πέταγμα στα τρία πρώτα μέτρα του σπριντ του και μοιάζει πιο αεικίνητος απ' ότι, τον έχεις στο μυαλό σου. Κι εκεί σε τρελαίνει ακόμα περισσότερο...

Πηγή: gazzetta.gr

Κάντε Like το daypress.gr