της 23ης Ιουλίου τα δύο της παιδιά και τον σύζυγό της και την Παρασκευή, μέσω του δικηγόρου της Βασίλειου Καπερνάρου, η Βαρβάρα Φύτρου
κατά 7 προσώπων και κατά παντός άλλου υπευθύνου, για το αδίκημα της ανθρωποκτονίας από πρόθεση με ενδεχόμενο δόλο.
Σύμφωνα με την ίδια, όλοι γνώριζαν ότι ο κρατικός μηχανισμός ήταν ανίκανος να αντιμετωπίσει τις πυρκαγιές, αλλά τα εντεταλμένα όργανά του αποδέχθηκαν αυτό το γεγονός, με αποτέλεσμα να χαθούν 96 συνάνθρωποι μας. Ανάμεσά τους και ολόκληρη η οικογένειά της. Ο θάνατος των 96 θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί εάν «ο κρατικός μηχανισμός και οι εντεταλμένοι λειτουργοί του λειτουργούσαν, όπως ο νόμος ορίζει».
Η κ. Φύτρου εξαπολύει βολές κατά των Ηλία Ψινάκη, Ρένα Δούρου, Ιωάννη Καπάκη, αρχηγό της Πυροσβεστικής και Αστυνομίας, αλλά και των υπουργών Πάνο Σκουρλέτη και Νίκο Τόσκα, ζητώντας την ποινική τους δίωξη και τιμωρία για όσα δεν έγιναν στις 23 Ιουλίου.
Η μηνύτρια τονίζει πως ο δήμος Μαραθώνα ήταν παντελώς απροετοίμαστος, όπως προκύπτει και από το πρακτικό της συνεδρίασης του δημοτικού συμβουλίου όπου γίνεται η παραδοχή πως «ο τομέας πολιτικής προστασίας στο Δήμο δεν λειτουργεί ικανοποιητικά από πλευράς οργάνωσης δυνατοτήτων, προσβασιμότητας στην επέμβαση και διαχειριστικής αποτελεσματικότητας στο Δήμο». Σε αντίθεση με τον δήμο Αθηναίων που έβαλε μπροστά το σχέδιο Θεμιστοκλής, μόλις ξέσπασε η πυρκαγιά στο Νταού Πεντέλης, σώζοντας και τα παιδιά και τις κατασκηνώσεις.
Όπως σημειώνει, μεταξύ άλλων, «ο δήμος Αθηναίων είχε φυσικά προνοήσει και είχε στείλει δυο υδροφόρες που πολέμησαν εκεί με δημοτικούς υπαλλήλους μέσα στις φλόγες. Και νίκησαν. Στάλθηκε και τρίτη και τέταρτη (υδροφόρα) μέσα στη νύχτα. Συνολικά φορτώθηκαν 15 πούλμαν για τα οποία δημιουργήθηκε εναλλακτική διαδρομή της Μαραθώνος και συνοδεία περιπολικών της δημοτικής αστυνομίας πέρασαν «σφαίρα» από παντού, δίπλα από φλόγες και την καταστροφή, αλλά πέρασαν με ασφάλεια. Μαζί με τα παιδιά έφυγαν από τις φλόγες και πενήντα περίπου πρόσκοποι. Τα παιδιά δεν κινδύνεψαν χάριν στην προνοητικότητα. Ταυτόχρονα το τηλεφωνικό κέντρο του δήμου ελάμβανε οδηγίες και πώς θα ενημερώνει ανά πεντάλεπτο. Κανείς γονιός δεν έμεινε χωρίς σωστή και έγκυρη ενημέρωση. Ενημέρωση σε πραγματικό χρόνο. Απλά μια σύγκριση με το ότι η επίσημη πολιτεία δεν ενημέρωνε για δέκα ώρες!».
Η μηνύτρια εξαπολύει βολές και κατά της περιφέρειας Αττικής, η οποία, όπως αναφέρει, δεν εφάρμοσε κανένα ειδικό σχέδιο αντιμετώπισης της πυρκαγιάς, αλλά και στην Πυροσβεστική, ενώ αναφέρεται και στο αλαλούμ που επικράτησε με τα αυτοκίνητα και τον κυκλοφοριακό αποσυντονισμό.
«Μετά το ξέσπασμα της πυρκαγιάς και ενώ πλήθος κόσμου είχε βγει με τα αυτοκίνητα του, για να κατευθυνθεί – άγνωστο προς τα ποια κατεύθυνση, αφού δεν υπήρχαν εντολές και οδηγίες – αποκλείστηκε η κυκλοφορία της Λεωφόρου Μαραθώνος. Λόγω της απόλυτης ασυνεννοησίας και σύγχυσης μεταξύ των αρμοδίων δημοσιών λειτουργών και υπηρεσιών, δεν αποκλείστηκε ο παραλιακός δρόμος που οδηγούσε από τη Ραφήνα στο Κόκκινο Λιμανάκι και το Μάτι. Σε αυτόν τον δρόμο κατευθύνθηκαν πολλά οχήματα, από την αποκλεισμένη Λ. Μαραθώνος, μεταξύ των οποίων και η οικογένεια μου. Στο δρόμο αυτό, υπήρξε κυκλοφοριακή συμφόρηση ενώ η φωτιά μαίνονταν πολύ κοντά στο δρόμο.
Οι επιβάτες ενστικτωδώς εγκατέλειψαν τα οχήματα τους για να συνεχίσουν πεζοί προς τη θάλασσα για την προστασία τους. Εκεί η φωτιά πέρασε κυριολεκτικά από πάνω τους και τους κατέκαψε. Στη συγκεκριμένη τοποθεσία, βρέθηκαν απανθρακωμένοι, ο σύζυγος μου και ο υιός μου».