Δε θέλω να πεθάνω! Είναι όμορφη η ζωή. Κοίτα πόσο όμορφη είναι

Στις 27 Μαρτίου του 2004, που μεταδόθηκε η εκπομπή της Σεμίνας Διγενή «Κοίτα τι έκανες» αφιερωμένη στη Βίκυ Μοσχολιού, η Βίκυ είχε μπροστά της μόλις ενάμιση χρόνο ζωής

«Αλλιώς το είχα φανταστεί κι αλλιώς το πράγμα μού προκύπτει, το σχέδιο δε με καλύπτει…» Η Βίκυ τραγουδάει και τα μάτια της είναι θολά. Έτσι όπως τη βλέπω δίπλα μου, τη νιώθω να ’ναι παιδάκι, σαν ένα μικρό κοριτσάκι που χάθηκε. Τόσες μέρες που μιλάμε κι από κοντά και στο τηλέφωνο, μου δίνει την αίσθηση ενός μικρού τρομαγμένου παιδιού.

Εκεί που σχεδιάζουμε το πώς θα στήσουμε την εκπομπή στην ΕΡΤ, ποιους θα καλέσουμε, τι ρεπορτάζ θα γίνουν, ξαφνικά με ρωτάει: «Σκέφτεσαι, δηλαδή, να τέλειωναν όλα εδώ;Τόσο γρήγορα; Δεν είναι άδικο να φύγω τόσο νωρίς; Όλη μου τη ζωή δουλεύω, δεν τα χάρηκα τα παιδιά μου. Ευτυχώς που με λυπήθηκε ο Θεός και γλίτωσα».

Πάει να δακρύσει, αλλά αλλάζω κουβέντα, ηρεμεί, διαλέγουμε τα τραγούδια που θα πει και ξεχνιέται.