Image
Τρίτη 03 Δεκεμβρίου 2019 04:55 Αθλητισμός
 

Από γκολκίπερ προπονήσεων, στο πιο μεγάλο όνειρο…

Ο 33χρονος τερματοφύλακας των «σφυριών», οπαδός της ομάδας του Λονδίνου από μικρό παιδί, ενδεχομένως και να πέρασε στιγμές στη ζωή του που να σκέφτηκε ότι ποτέ δεν θα μπορούσε να πετύχει τον μεγαλύτερο ποδοσφαιρικό του στόχο. Να παίξει στην αγαπημένη του ομάδα, μπροστά στα μάτια του πατέρα του και να του χαρίσει τρομερές στιγμές. Ο Άλβιν Μάρτιν, εκ των θρύλων της Γουέστ Χαμ, έχει γράψει τη δική του ιστορία με το κλαμπ, σίγουρα θα σκεφτόταν πως... στους απ' έξω θα θεωρούσαν πως ο γιος του δεν ήταν ικανός να βαδίσει στα δικά του βήματα και να τιμήσει τη φανέλα των «σφυριών».

Έπειτα από 16 χρόνια επαγγελματικής παρουσίας στο ποδόσφαιρο στις χαμηλότερες κατηγορίες της Αγγλίας και με περισσότερα από 300 παιχνίδια, έχοντας γράψει πολλά χιλιόμετρα, συνέχιζε την προσπάθεια μέχρι να καταφέρει να ζήσει το μεγάλο του όνειρο. Η αλήθεια είναι πως έχει περάσει από τις Λίβερπουλ, Λέστερ, Λιντς και Ντέρμπι Κάουντι, στις ομάδες που μπορούν να... ξεχωρίσουν από αυτές τις οποίες μπορεί να παρουσιάσει στο βιογραφικό του, ωστόσο, σε επίπεδο Premier League δεν είχε καταφέρει να παίξει ποτέ.

Η θητεία του στους «κόκκινους» του Μέρσεϊσαϊντ δεν ήταν καθόλου εύκολη και δεν είχε καταφέρει να πείσει όταν αποκτήθηκε πριν από 13 χρόνια, με αποτέλεσμα να παραχωρείται δανεικός σε ομάδες όπως οι Άκρινγκτον και Τρανμίρ.

Είναι λογικό να υπήρξαν μέρες που η δύναμη της θέλησης, της αφοσίωσης και της αποφασιστικότητας να συνεχίσει το κυνήγι μέχρι να πάρει αυτό που άξιζε και θεωρούσε δίκαιο, να ήταν μικρότερη από τις ανήσυχες σκέψεις απογοήτευσης για την πορεία που είχε πάρει η ποδοσφαιρική του καριέρα. Ειδικά από τη στιγμή που είχε δει τον πατέρα του να προσφέρει επί 21 χρόνια στην αγαπημένη τους Γουέστ Χαμ, αυτή την οποία ο Ντέιβιντ είχε μάθει ν' αγαπάει, να στηρίζει και να παρακολουθεί από μικρό παιδί.

Μόλις το περασμένο καλοκαίρι έμεινε ελεύθερος από την Μίλγουολ και έπρεπε να ψάξει να βρει ομάδα. Έπειτα από μια διετία στο «Ντεν», με μονάχα 11 συμμετοχές στην Championship και τρεις στο Κύπελλο Αγγλίας, σίγουρα δεν θα περίμενε ότι θα βρισκόταν τελικά στα «σφυριά» για να διεκδικήσει με όλες τις δυνάμεις του, μια ευκαιρία. Έστω και μια συμμετοχή για να δείξει πως πέρα από τις ικανότητες και την πίστη στον εαυτό του, έχει το πάθος και την αγάπη για τον σύλλογο να του δώσει ακόμα μεγαλύτερη ώθηση και ν' αποδειχθεί σημαντικός για την ομάδα και τον προπονητή του. Ακόμα κι αν αρχικά για την απόκτησή του χαρακτηρίστηκε ως «τερματοφύλακας για να βοηθάει στις προπονήσεις με την εμπειρία του και να προετοιμάζει αυτούς που βρίσκονται μπροστά του στην ιεραρχία των γκολκίπερ, δηλαδή τους Φαμπιάνσκι και Ρομπέρτο».

Ο Μανουέλ Πελεγκρίνι... είδε κι απόειδε με τον Ισπανό πρώην πορτιέρε του Ολυμπιακού που το τελευταίο διάστημα ήταν κάκιστος και δεν μπορούσε πλέον να εμπνεύσει εμπιστοσύνη, με αποτέλεσμα, ο Ντέιβιντ Μάρτιν να κληθεί να υπερασπιστεί την εστία της Γουέστ Χαμ σε λονδρέζικο ντέρμπι με την Τσέλσι, στο «Στάμφορντ Μπριτζ», μπροστά στα μάτια του πατέρα του...

Έκανε 6 επεμβάσεις απέναντι στους «μπλε», κράτησε απαραβίαστη την εστία του και συνδύασε το ντεμπούτο του σε επίπεδο Premier League – στην ηλικία των 33 ετών – με σπουδαία νίκη για τα «σφυριά» σε πολύ δύσκολη έδρα, κόντρα στην νεανική ομάδα που έχει κερδίσει τις εντυπώσεις την τρέχουσα αγωνιστική περίοδο στο κορυφαίο πρωτάθλημα.

Στο σφύριγμα της λήξης απλά έσφιξε τις γροθιές του, ξεφύσηξε κι άφησε το συναίσθημα να τον κατακλύσει, δακρύζοντας στο χορτάρι γι' αυτή την ευκαιρία που περίμενε επί 16 χρόνια ως επαγγελματίας ποδοσφαιριστής και ήρθε αργά. Καλύτερα έτσι, παρά ποτέ, είναι η αλήθεια. Οι συμπαίκτες του έτρεξαν να τον σηκώσουν, να τον αγκαλιάσουν, να του πουν ότι δεν είναι ώρα για να σκύβει το κεφάλι, αλλά για να απολαύσει εκείνες τις στιγμές με καμάρι για τον εαυτό του. Να γευτεί το δίκαιο που του παρουσίασε η καριέρα του, έπειτα από τόση επιμονή και υπομονή.

Στις εξέδρες του «Στάμφορντ Μπριτζ» βρισκόταν και ο πατέρας του, ο θρύλος της Γουέστ Χαμ, Άλβιν Μάρτιν. Σ' εκείνον πήγε κατευθείαν ο Ντέιβιντ. Για να του δώσει μια μεγάλη αγκαλιά.

Ο πατέρας του, υπηρέτησε επί 21 χρόνια τη Γουέστ Χαμ, είναι ζωντανός θρύλος του κλαμπ, υπήρξε αρχηγός, κατέκτησε Κύπελλο, πρωτάθλημα στη δεύτερη κατηγορία και καθοδήγησε την ομάδα στην υψηλότερη θέση που βρέθηκε ποτέ στη βαθμολογία, το 1986. Κι εκείνος βρισκόταν στη θέση κάτω απ' τα δοκάρια...

«Δεν είπαμε πολλά. Νομίζω τίποτα... Απλά ήμασταν και οι δύο δακρυσμένοι... Ήταν σημαντικό για εμένα να είναι παρών, να με δει να κάνω το ντεμπούτο μου, να παίρνω το clean sheet και να εξασφαλίζω τη νίκη για τα παιδιά» είπε ο Ντέιβιντ Μάρτιν στις κάμερες, με τον σκόρερ του θετικού αποτελέσματος (1-0) στο «Στάμφορντ Μπριτζ» να δηλώνει για εκείνον:

«Τα πράγματα στο ποδόσφαιρο μπορούν ν' αλλάξουν από τη μια στιγμή στην άλλη. Είχε έρθει το καλοκαίρι δίχως να υπολογίζεται να παίξει. Τώρα ξαφνικά εμφανίστηκε στο “Στάμφορντ Μπριτζ” και έπαιξε... Είμαι τρομερά χαρούμενος για εκείνον...».

Ο Ντέιβιντ Μάρτιν, είναι μια ζωντανή απόδειξη πως όσο κι αν θεωρεί κανείς πως στη ζωή δεν παίρνει αυτό που του αξίζει παρά τις τεράστιες προσπάθειες που έχει κάνει για να τα καταφέρει, οφείλει να συνεχίζει το... κυνήγι της ευτυχίας. Γιατί ποτέ δεν είναι αργά να δει κανείς τ' όνειρό του να παίρνει σάρκα και οστά. Και θα είναι ακόμα πιο γλυκό όταν έχει περάσει από σαράντα κύματα...

Πηγή: gazzetta.gr

Κάντε Like το daypress.gr