«Σε καθέναν που μου στέλνει μήνυμα ότι «οι Παλαιστίνιοι το ξεκίνησαν» θα ήθελα να ρίξω ένα χαστούκι για να συνέλθουν», ανάρτησε πρόσφατα η κυρία Εριέττα Κούρκουλου.
Η επωνυμία της ανέδειξε την παραπληροφόρηση για όσα συμβαίνουν τα δυο τελευταία χρόνια στη Γάζα. Τη διατεταγμένη αφήγηση της ιστορίας – που τοποθετεί την αφετηρία για το εξελισσόμενο δράμα του παλαιστινιακού λαού στην 7η Οκτωβρίου 2003 – με τη δολοφονική εισβολή της Χαμάς στο Ισραήλ.
Με τη μιντιακή ισχύ τους οι ελίτ του δυτικού κόσμου, μαζί με τη συσκότιση της συγκυρίας δια της αναπαραγωγής της ισραηλινής προπαγάνδας, θολώνουν και την ιστορική αλήθεια – όπως προκύπτει από τα στοιχεία που αναδεικνύουν έγκυροι ιστορικοί.
Όπως πχ του Ισραηλινού Ιλάν Παπέ, στο βιβλίο του «Μικρή ιστορία της σύγκρουσης Ισραήλ-Παλαιστίνης» που κυκλοφόρησε στα Ελληνικά πριν λίγους μήνες από τις εκδόσεις «Κάλλιστος» της Θεσσαλονίκης.
Η σημερινή κυβέρνηση του Ισραήλ αξιοποιεί το νόμιμο δικαίωμά της να υπερασπίζεται τη χώρα της όταν δέχεται επίθεση, όχι μόνο για να πολεμήσει τη Χαμάς ως στρατό εισβολής, αλλά για να υλοποιήσει προσχεδιασμένη εκδίωξη του λαού της Παλαιστίνης από την πατρίδα του. Με επιχειρήσεις που κοπιάρουν τη διαβόητη «τελική λύση».
Κάθε είδους υποδομή στη Γάζα καταστρέφεται. Χιλιάδες γυναίκες και μικρά παιδιά δολοφονούνται – ούτε καν ως «παράπλευρες απώλειες», αλλά ως «συνένοχοι».
Δυο εκατομμύρια αποκλεισμένοι άνθρωποι ωθούνται στα όρια της επιβίωσης, χωρίς τα στοιχειώδη. Η έννοια της διεθνούς συνδρομής, με ανθρωπιστική βοήθεια καταπατείται.
Δεν πρόκειται για νόμιμη πολεμική επιχείρηση, κατά τους διεθνείς κανόνες πολέμου, αλλά για οργανωμένη γενοκτονία – ορατή και ομολογημένη.
Αποτελεί κηλίδα για τον πολιτισμό της εποχής ότι οι ισχυρές δυτικές κυβερνήσεις, πέρα από κάποιες υποκριτικές διαμαρτυρίες και «νουθεσίες», καλύπτουν το ανοσιούργημα . Έτσι αποθρασύνουν τη βαρβαρότητα του ισραηλινού καθεστώτος.
Απόδειξη η ωμή παραβίαση του διεθνούς δίκαιου, με την… προληπτική σύλληψη – σε διεθνή ύδατα – των 12 ακτιβιστών του πλοίου που θα επιχειρούσε να διασπάσει τον θαλάσσιο αποκλεισμό της Γάζας, για να παραδώσει συμβολική ανθρωπιστική βοήθεια.
Θα περίμενε κανείς ότι, έστω για επικοινωνιακούς λόγους, το Ισραήλ θα επέτρεπε σ’ αυτή την ομάδα να εκπληρώσει την αποστολή της. Έστω δίκην απάντησης στις κατηγορίες που βαρύνουν τα στρατεύματα του, για εγκληματικές ενέργειες σε βάρος αμάχων.
Ότι η ηγεσία του προτίμησε να τους αντιμετωπίσει σαν… τρομοκράτες και να λοιδορήσει την αλληλεγγύη της δραστηριότητά τους, με κυνισμό και ευτέλεια, υποδηλώνει ότι έχει εξασφαλισμένη ασυλία, από τους Αμερικανούς και τους Ευρωπαίους ηγέτες.
Αυτή η σκοτεινή πλευρά της Δύσης, περιλαμβάνει και συστήματα ενημέρωσης χωρών – μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα. Καλλιεργούν τη συλλογική αδιαφορία και τη σιωπή, υποβαθμίζοντας την παράνομη αντιμετώπιση μιας ουμανιστικής πρωτοβουλίας, που μόνο κίνδυνος για την ασφάλεια του Ισραήλ δεν μπορεί να θεωρηθεί.
Ο ακραίος Μπενιαμίν Νετανιάχου – «Μπίμπι» για τους φίλους του, μεταξύ των οποίων και ο ημέτερος Μητσοτάκης – διώκεται στο Ισραήλ για διαφθορά και από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για εγκλήματα πολέμου.
Έχει πλάτη του βαριές καταδίκες από τον ΟΗΕ, αλλά συνεχίζει να προκαλεί τη διεθνή κοινότητα.
Ο ίδιος και μια ομάδα ακροδεξιών υπουργών του – ένας μάλιστα δήλωσε ότι «μόνο μια σφαίρα στο κεφάλι αξίζει στους Παλαιστίνιους και όχι ανθρωπιστική βοήθεια» – εξελίσσονται σε τέρατα του 21ου αιώνα.
.ieidiseis.