1816: Η χρονιά που ο κόσμος έμεινε χωρίς καλοκαίρι

Η ιστορία θυμάται το 1816 ως «το έτος χωρίς καλοκαίρι», μια χρονιά που η φύση ανέτρεψε την καθιερωμένη της πορεία. Ο ήλιος κρύφτηκε, οι θερμοκρασίες κατρακύλησαν και το καλοκαίρι μετατράπηκε σε παρατεταμένο χειμώνα.

Η αιτία; Η τεράστια έκρηξη του ηφαιστείου Ταμπόρα στις 10 Απριλίου 1815 στην Ινδονησία. Οι τεράστιες ποσότητες τέφρας και αερίων που εκτοξεύτηκαν στην ατμόσφαιρα περιόρισαν δραματικά το ηλιακό φως, ρίχνοντας τη μέση παγκόσμια θερμοκρασία κατά περίπου 0,4–0,7°C. Το φαινόμενο προκάλεσε σοβαρές κλιματικές ανωμαλίες, με ασυνήθιστο ψύχος ακόμα και μέσα στον Ιούνιο, τον Ιούλιο και τον Αύγουστο.

Στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική, το καλοκαίρι ήρθε με… χιόνι και παγετούς, καταστρέφοντας καλλιέργειες και οδηγώντας σε μαζικές ελλείψεις τροφίμων, λιμούς και εξάρσεις επιδημιών όπως η χολέρα. Στην Αγγλία, η χρονιά έμεινε γνωστή και ως «το έτος της φτώχειας».

Παρά τη ζοφερή εικόνα, η ατμόσφαιρα του 1816 ενέπνευσε μεγάλες στιγμές στη λογοτεχνία. Η Μαίρυ Σέλλεϋ συνέλαβε την ιδέα για τον Φρανκενστάιν βλέποντας τα μουντά τοπία στη Γενεύη, ενώ ο Λόρδος Μπάιρον έγραψε το σκοτεινό ποίημα Σκοτάδι, οραματιζόμενος το τέλος του κόσμου.

Μια χρονιά που ξεκίνησε από την οργή ενός ηφαιστείου, έγραψε ιστορία ως η τελευταία μεγάλη κλιματική κρίση που συγκλόνισε τον Δυτικό κόσμο.

Διαβάστε ακόμα: Μέντιουμ προειδοποιεί: «Μην έχετε ποτέ καθρέφτη απέναντι από το κρεβάτι σας – θα τραβήξετε ανεπιθύμητα πνεύματα»