Μέριλιν Μονρόε

Η Μέριλιν Μονρόε κατά κόσμο Νόρμα Τζιν Μόρτενσον ή Μπέικερ (Norma Jean Mortenson ή Baker) γεννήθηκε στο Λος Άντζελες την 1η Ιουνίου 1926 και πέρασε αρκετά δύσκολα παιδικά χρόνια.
Πατέρα δε γνώρισε ποτέ εξ αιτίας του άστατου χαρακτήρα της μητέρας της, Γκλάντις Μονρόε Μπέικερ, η οποία εργαζόταν ως υπάλληλος σε κινηματογραφική εταιρεία. Η νεαρή Μέριλιν είχε την ευκαιρεία να ζήσει τα παιδικά της χρόνια ανάμεσα σε διάσημους ηθοποιούς του χόλιγουντ μαθαίνοντας από αυτούς.

Το οικογενειακό περιβάλλον μέσα στο οποίο μεγάλωσε ήταν γεμάτο θάνατο, παράνοια και σχιζοφρένεια. Ο παππούς της οδηγήθηκε σε άσυλο μετά το χωρισμό του από τη γιαγιά της Μέριλιν, ενώ και η ίδια δεν άργησε να τον ακολουθήσει.
Η Γκλάντις Μονρόε πέθανε και εκείνη σε ψυχιατρείο όταν η νεαρή Μέριλιν ήταν μόλις 8 ετών.
Με αυτή τη κληρονομιά και μετά από επισκέψεις σε αρκετές διάδοχες οικογένειες καταλήγει σε ορφανοτροφείο το 1935 φωνάζοντας: "Κάνετε λάθος! Εγώ δεν είμαι ορφανή!".

Το 1942 παντρεύτηκε τον 21ος ετών Τζέιμς Ντόχερτι. Ο γάμος τους κράτησε μόλις 5 χρόνια. Στο μεταξύ η Μέριλιν εργαζόταν ήδη σα μοντέλο επίδειξης μαγιό.


Η πρώτη δουλειά της που την έκανε γνωστή ήταν μόλις σε ηλικία 20 χρονών όπου και φωτογραφήθηκε γυμνή για ένα διαφημιστικό ημερολόγιο. Το 1947 πρωτοεμφανίστηκε στο κινηματογράφο παίζοντας κάποιους ασήμαντους ρόλους.
Η ερμηνεία της ωστόσο στη ταινία του Τζον Χιούστον η Ζούγκλα της Ασφάλτου έκανε τους παραγωγούς να δώσουν ιδιαίτερη προσοχή στο φαινόμενο Μέριλιν και να της δώσουν πιο σημαντικούς ρόλους.


Ήδη το 1953 με τις ταινίες Νιαγάρας και Οι Άντρες προτιμούν τις ξανθιές κατάφερε να επιβληθεί στο κινηματογραφικό κοινό και να εξελιχθεί σε ερωτικό σύμβολο.

Αναμεσα στο αντρικό κοινό που ξετρέλανε ήταν και ο Τζο ΝτιΜάτζιο, διάσημος αστέρας του μπέιζμπολ, τον οποίο παντρεύτηκε στις 14 Ιουνίου του 1954 και χώρισε τον Οκτώβριο του ίδιου έτους.


Η Μέριλιν κατάφερε να συνδιάσει καταπληκτικά τα δύο βασικά χαρακτηριστικά κάθε γυναίκας τη γοητεία και το ένστικτο. Μολονότι το γεγονός ότι οι περισσότεροι ρόλοι της στηριζόντουσαν στο παρουσιαστικό της, είχε καταφέρει να αφήσει το δικό της στίγμα και να σημεώσει τεράστια επιτυχία σε μια σειρά αισθηματικών κωμωδιών όπως οι Επτά χρόνια φαγούρα (The Seven Year Itch, 1955), Μερικοί το προτιμούν καυτό (Some Like It Hot, 1959).

Με τη συμμετοχή της το 1956 στην ταινία «Bus Stop» (Στάση Λεωφορείου) η Μέριλιν απέδειξε ότι μπορούσε να ανταποκριθεί εξίσου καλά και στις απαιτήσεις ενός δραματικού ρόλου. Την ίδια χρονιά παντρεύτηκε το θεατρικό συγγραφέα Αρθρουρ Μίλερ ,ένας γάμος που κράτησε τέσσερα χρόνια. Το 1957 ταξίδεψε στη Μ. Βρετανία για τα γυρίσματα τις ταινίας «The Prince and the Showgirl» (Ο Πρίγκιπας και η Χορεύτρια), που αποτέλεσε μεγάλη εισπρακτική επιτυχία, αν και οι κριτικές δεν ήταν και τόσο καλές.

Έπειτα από ένα χρόνο απουσίας, η Μέριλιν Μονρόε επέστρεψε στη μεγάλη οθόνη του 1959 με την απολαυστική κωμωδία «Some Like It Hot» (Μερικοί το προτιμούν καυτό), με τον Τόνι Κέρτις και τον Τζακ Λέμον. Ακολούθησαν το 1960 η ταινία του Τζορτζ Κιούκορ «Let's Make Love» (Έλα ν' αγαπηθούμε) με τους Τόνι Ράνταλ και Ιβ Μοντάν και το 1961 το «The Misfits» (Οι Αταίριαστοι), το τελευταίο φιλμ τόσο για τη Μέριλιν Μονρόε όσο και για τον συμπρωταγωνιστή της

Κλαρκ Γκέιμπλ, που πέθανε λίγους μήνες αργότερα από καρδιακή προσβολή

Το 1962 η Fox την επέλεξε για τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο «Something's Got to Give». Λόγω της συνεχιζόμενης ασυνέπειάς της, όμως, η εταιρία αποφάσισε να διακόψει τη συνεργασία μαζί της και να μην της δώσει άλλη ευκαιρία. Η καριέρα της κατέρρεε και η Μέριλιν απομονώθηκε στο σπίτι της στο Λος Άντζελες.

Στις 5 Αυγούστου του 1962 η οικονόμος της τη βρήκε να κείτεται γυμνή στο κρεβάτι της με ένα άδειο μπουκάλι από υπνωτικά χάπια «Nembutal» στο πλευρό της. Ήταν μόλις 36 ετών…

Ο τοπικός ιατροδικαστής, που κλήθηκε για να γνωματεύσει επί των συνθηκών του θανάτου της, απεφάνθη ότι επρόκειτο πιθανότατα για αυτοκτονία. Ο φημολογούμενος ερωτικός δεσμός της, όμως, με τον Τζον Κένεντι και οι αντιδράσεις από το περιβάλλον του αμερικανού προέδρου κάνουν πολλούς, ακόμα και σήμερα, να πιστεύουν ότι ο φάκελος «Μέριλιν» δεν έπρεπε να κλείσει με την ένδειξη «αυτοκτονία». Κάποιοι είπαν ότι η Μονρόε δεν είχε καμία πρόθεση να αυτοκτονήσει, αλλά πήρε κατά λάθος μια υπερβολική δόση υπνωτικών. Ακόμα περισσότεροι υποστήριξαν ότι ένα τρίτο πρόσωπο της χορήγησε τη μοιραία δόση. Η αλήθεια δεν μαθεύτηκε ποτέ...