Στο μάθημα των Αρχαίων Ελληνικών εξετάστηκαν σήμερα οι υποψήφιοι, των πανελλαδικών εξετάσεων.
Τα θέματα στα Αρχαία Ελληνικά είναι διατυπωμένα με σαφήνεια και χαρακτηρίζονται βατά. Στο διδαγμένο κείμενο οι μαθητές καλούνται να επεξεργαστούν την 6ηΔιδακτική ενότητα από τον Πρωταγόρα του Πλάτωνα. Οι ερωτήσεις κατανόησης προϋποθέτουν καλή γνώση των σχολίων του σχολικού εγχειριδίου και ουσιαστική προσέγγιση του κειμένου. Οι λεξιλογικές ασκήσεις και η άσκηση της εισαγωγής δεν παρουσιάζουν ιδιαίτερο βαθμό δυσκολίας, ενώ η παρατήρηση που αφορά το παράλληλο κείμενο και τη σύγκρισή του με το κείμενο αναφοράς προϋποθέτει αφαιρετική και κριτική ικανότητα, χωρίς ωστόσο ιδιαίτερα προσκόμματα.
Το αδίδακτο κείμενο του Ξενοφώντα είναι αρκετά προσεγγίσιμο νοηματικά, με εύληπτη παρατήρηση κατανόησης. Οι ασκήσεις Γραμματικής και Συντακτικού μπορούν να απαντηθούν από καλά προετοιμασμένους μαθητές.
Δείτε ΕΔΩ τα θέματα
και Δείτε ΕΔΩ τις απαντήσεις μόλις αυτές είναι διαθέσιμες
Σχετικά με τα πρακτικά των εξετάσεων, υπενθυμίζουμε ότι η ώρα έναρξης της εξέτασης έχει οριστεί στις 8:30 π.μ. και οι υποψήφιοι πρέπει να προσέρχονται στις αίθουσες μέχρι τις 8.00 π.μ..
Η διάρκεια εξέτασης κάθε μαθήματος είναι τρεις ώρες.
Για διδαγμένο κείμενο δόθηκε στους υποψηφίους κείμενο του Πλάτωνα «Πρωταγόρας», 322a-323a.
Στο παράλληλο κείμενο, ο συνομιλητής του Σωκράτη Καλλικλής αντιπαραθέτει τους θετούς νόμους της κοινωνίας με το δίκαιο της φύσης.
Τέλος για άγνωστο δόθηκε η «Απολογία Σωκράτους» του Ξενοφώντα. Το άγνωστο κείμενο αποτελεί απόσπασμα από τον επίλογο του έργου, όπου ο Ξενοφών διατυπώνει κρίσεις για τη στάση του Σωκράτη στο δικαστήριο.
Σύμφωνα με εκτίμηση από τον Όμιλο φροντιστηρίων «Διακρότημα», τα θέματα στο διδαγμένο χαρακτηρίζονται σε γενικές γραμμές βατά και κατανοητά. Οι ερωτήσεις είναι διατυπωμένες με σαφήνεια.
Το αδίδακτο κείμενο δεν παρουσιάζει ιδιαίτερες μεταφραστικές και συντακτικές δυσκολίες ενώ και οι λεξιλογικές παρατηρήσεις που δόθηκαν από την επιτροπή βοηθούν στην ευκολότερη κατανόησή τους.
ΑΔΙΔΑΚΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ
Γ1. Ο Άνυτος, λοιπόν, λόγω της κακής αγωγής του γιου του και της δικής του ανοησίας ( ή απερίσκεπτης υπεροψίας ) ακόμα και μετά από τον θάνατο του, έχει κακή φήμη. Ο Σωκράτης όμως επειδή εξύψωνε ( ή εγκωμίαζε ) τον εαυτό του στο δικαστήριο, τράβηξε πάνω του τον φθόνο και έκανε( ή παρότρυνε ) περισσότερο τους δικαστές να τον καταδικάσουν σε θάνατο. Σε εμένα όμως φαίνεται ότι έτυχε τη μοίρα που αγαπούν οι θεοί ( ή εγώ όμως νομίζω ότι από την εύνοια των θεών έχει αποκτήσει τέτοια τύχη ).
Γ2. Στο απόσπασμα του Ξενοφώντος, Απολογία Σωκράτους, ο Ξενοφών σχολιάζει την ψυχική δύναμη με την οποία αντέδρασε ο Σωκράτης στην εναντίον του καταδικαστική απόφαση. Ο φιλόσοφος πλέκοντας το εγκώμιο του θεωρεί ότι αυτή η κατάληξη είναι αποτέλεσμα της εύνοιας των θεών (Σωκράτης δὲ διὰ τὸ μεγαλύνειν ἑαυτὸν ἐν τῷ δικαστηρίῳ φθόνον ἐπαγόμενος μᾶλλον καταψηφίσασθαι ἑαυτοῦ ἐποίησε τοὺς δικαστάς. ἐμοὶ μὲν οὖν δοκεῖ θεοφιλοῦς μοίρας τετυχηκέναι·). Παράλληλα το πιο δύσκολο κομμάτι της ζωής το απέφυγε και ο θάνατος που του έτυχε είναι ο πιο εύκολος (τοῦ μὲν γὰρ βίου τὸ χαλεπώτατον ἀπέλιπε, τῶν δὲ θανάτων τοῦ ῥᾴστου ἔτυχεν.) Επιπλέον επέδειξε τέτοια δύναμη ψυχής, γιατί αποφάσισε ότι γι' αυτόν ήταν καλύτερο να πεθάνει παρά να εξακολουθεί να ζει, καθώς με αυτόν τον τρόπο θα υπηρετούσε το αγαθό. Έτσι ούτε και μπροστά στο θάνατο έδειξε δειλία, αλλά εύθυμα τον αποδέχτηκε και πλήρωσε το χρέος του σε αυτόν (ἐπεὶ γὰρ ἔγνω τοῦ ἔτι ζῆν τὸ τεθνάναι αὐτῷ κρεῖττον εἶναι, ὥσπερ οὐδὲ πρὸς τἆλλα τἀγαθὰ προσάντης ἦν, οὐδὲ πρὸς τὸν θάνατον ἐμαλακίσατο, ἀλλ’ ἱλαρῶς καὶ προσεδέχετο αὐτὸν καὶ ἐπετελέσατο).
Ο Ξενοφών, λοιπόν, επιβραβεύει τη σοφία και τη γενναιότητα του Σωκράτη και μάλιστα τον θεωρεί τόσο ξεχωριστό που σχολιάζει ως πιο τυχερό άνθρωπο τον οποιονδήποτε μαθητή μαθήτευσε δίπλα σε δάσκαλο πιο χρήσιμο από τον φιλόσοφο (ἐγὼ μὲν δὴ κατανοῶν τοῦ ἀνδρὸς τήν τε σοφίαν καὶ τὴν γενναιότητα οὔτε μὴ μεμνῆσθαι δύναμαι αὐτοῦ οὔτε μεμνημένος μὴ οὐκ ἐπαινεῖν. εἰ δέ τις τῶν ἀρετῆς ἐφιεμένων ὠφελιμωτέρῳ τινὶ Σωκράτους συνεγένετο, ἐκεῖνον ἐγὼ τὸν ἄνδρα ἀξιομακαριστότατον νομίζω.)