Η Ειρήνη Μουρτζούκου, στο απολογητικό της υπόμνημα με το οποίο κατέθεσε στην Ανακρίτρια Αχαΐας, ρίχνει ευθύνη στη μητέρα του μικρού Παναγιώτη για το θάνατο του βρέφους.
Υπενθυμίζεται πως εξ αρχής, στην ομολογία της, η Ειρήνη Μουρτζούκου, παρότι παραδέχτηκε τη δολοφονία τεσσάρων βρεφών – των δύο παιδιών της, της αδελφής της όταν ήταν μόλις 14χρονών, αλλά και του παιδιού της φίλης της Κατερίνας – δεν είχε αναλάβει την ευθύνη για το θάνατο του μικρού Παναγιώτη, του βρέφους της φίλης της Πόπης.
Ο δικηγόρος της, παρότι είχε χαρακτηρίσει ως δολοφονία τον θάνατο του Παναγιωτάκη, είχε τονίσει πως «η Ειρήνη ενδεχομένως να μην είναι η υπεύθυνη».
Όπως ανέφερε στο απολογητικό της υπόμνημα, ο Παναγιωτάκης ήταν το παιδί που της έδωσε τη δύναμη να ζήσει και να ξεπεράσει τα ψυχολογικά της προβλήματα: «Ο Παναγιωτάκης μου έδωσε την δύναμη να ξεπεράσω τα “σκοτάδια” (ψυχιατρικά / ψυχωτικά / σωματικά και όχι μόνο) προβλήματά μου. Με έκανε να βρω την δύναμη να κάνω και πάλι όνειρα…».
«Δεν θα του έκανα ποτέ κακό και για κανέναν λόγο… αναφέρω ευθαρσώς πως, για τον θάνατό του, δεν έχω την παραμικρή ευθύνη / συμμετοχή / συνεργεία», τονίζει αρνούμενη τη δολοφονία του.
Στο υπόμνημα κατηγορεί τη μητέρα του Παναγιωτάκη ότι επιχειρεί να της φορτώσει την ευθύνη: «Η ανωτέρω […] όλους αυτούς τους μήνες προσπαθεί να με οδηγήσει στην ανάληψη της ευθύνης για τον θάνατο του παιδιού της, πλην μου είναι αδύνατον να “χρεωθώ” τον θάνατο της τελευταίας ελπίδας σωτηρίας της ζωής, της ψυχής, της ύπαρξής μου».
Η Μουρτζούκου προσπαθεί να διαφοροποιήσει την περίπτωση του Παναγιωτάκη από εκείνη των άλλων θυμάτων: «Τα μεν υπόλοιπα βρέφη ήταν βρέφη, ηλικίας έως έξι (6) μηνών, ενώ ο Παναγιωτάκης ήταν μεγάλο παιδί, ηλικίας δεκαπέντε (15) μηνών, το δε τα υπόλοιπα βρέφη ήταν κορίτσια, ενώ ο Παναγιωτάκης ήταν αγόρι». Και καταλήγει: «Είναι αναμφίβολο πως ο Παναγιωτάκης “δεν ταιριάζει στο μοτίβο των δολοφονιών”».
Σχετικά με τη σχέση της με τη μητέρα του μικρού Παναγιώτη, η Ειρήνη Μουρτζούκου αναφέρει πως «από την ημέρα θανάτου του Παναγιώτη (5/8/2024) έως και τον μήνα Ιούνιο του έτους 2025 με φιλοξενούσε, κρυφά, στην οικία της στην Αμαλιάδα, γεγονός ασφαλώς μη συμβατό με την, παρουσιαζόμενη δημοσίως, εικόνα της εξοργισμένης (δήθεν) μητέρας».
Τονίζει μάλιστα πως είναι πρόθυμη να καταθέσει πλήρως για τις συνθήκες που οδήγησαν το παιδί στον θάνατο, εάν την καλέσουν και της παρασχεθούν «εγγυήσεις ασφάλειας». «Δεν δύναμαι και δεν επιτρέπεται στο παρόν δικονομικό στάδιο […] να υπεισέλθω στις λεπτομέρειες του τρόπου, μεθόδου, αιτίας κλπ του θανάτου του, είμαι όμως στην διάθεση των Αρχών […] να αποκαλύψω τα πάντα».
Πάντως όπως σημειώνει «καταλυτικό ρόλο», στην υπόθεση του μικρού Παναγιώτη «έχει διαδραματίσει και άλλος-η άνθρωπος, το όνομα του οποίου θα αποκαλύψω μόνο στις αρμόδιες Εισαγγελικές / Ανακριτικές Αρχές […] αφού δέχομαι συνεχείς και έντονες απειλές για την ζωή μου και την σωματική μου ακεραιότητα».
Πηγή: ieidiseis.gr