Όσοι έχουν γεννηθεί μεταξύ 1965 και 1980 ανήκουν στην generation X. Αυτή είναι η ονομασία όπως τους δόθηκε στο μυθιστόρημα που δημοσίευσε το 1991 ο Καναδός συγγραφέας Douglas Coupland («Generation X: Tales for an Accelerated Culture»). Είναι σύμφωνα με τον «Economist» μία από τις ελάχιστες αναφορές που θα βρει κανείς για αυτή την ηλικιακή ομάδα, καθότι είναι «σαν να έχουν διαγραφεί από τη συλλογική φαντασία».
Ο Economist παρατηρεί ότι οι αναζητήσεις στο Google γι’ αυτήν είναι λιγότερες από τις μισές σε σχέση με τις άλλες γενιές. Η Gen Z (1997–2012) τα βάζει με τα social media, κατηγορώντας τα ότι της κατέστρεψαν την παιδική ηλικία. Η πλειονότητα των millennials (1981–1996) γκρινιάζουν ότι δεν θα αποκτήσουν ποτέ σπίτι, ενώ οι baby boomers (1946–1964) για τη συνταξιοδότηση που δεν ήρθε όπως την περίμεναν.
«Για την Generation X δεν υπάρχουν memes, δεν υπάρχουν podcasts. Ελάχιστοι τίτλοι βιβλίων. Κανείς δεν μιλά για αυτήν», σημειώνει ο Economist και εξηγεί πώς η συγκεκριμένη γενιά είναι στη χειρότερη μοίρα.
Υπάρχουν ορισμένοι αντικειμενικοί παράγοντες για τα μειωμένα επίπεδα ευτυχίας της Generation X, όπως αυτά καταγράφονται σε έρευνες. Η θεωρία του λεγόμενου «U της ζωής» λέει ότι οι άνθρωποι είναι πιο χαρούμενοι νέοι και ηλικιωμένοι, αλλά δυστυχείς στη μέση ηλικία – το άγχος και η απόγνωση κορυφώνονται λίγο πριν τα 50.
Οι λόγοι είναι χειροπιαστοί. Τα πρώτα χρόνια προβλήματα υγείας κάνουν την εμφάνισή τους. Παράλληλα, οι εκπρόσωποι της Gen X συχνά καλούνται να φροντίσουν και τα παιδιά τους και τους ηλικιωμένους γονείς τους. Η παγκόσμια οικονομική κρίση αύξησε παντού το ποσοστό των νέων που ζουν με τους γονείς τους. Αυτοί οι γονείς είναι της Gen X γενιάς, η οποία βλέπει την ίδια ώρα τις φιλοδοξίες της να προσγειώνονται.
Σε πρόσφατη έρευνα της Ipsos σε 30 χώρες, το 31% των Gen X δηλώνει «όχι πολύ ευτυχισμένο» ή «καθόλου ευτυχισμένο». Σε καμία άλλη γενιά το ποσοστό δεν είναι τόσο υψηλό. Στο Σαν Φρανσίσκο μόλις το 37% των Gen X δηλώνει ικανοποιημένο από τη ζωή του, έναντι 63% των Gen Z.
Η Generation X μεγάλωσε σε μια περίοδο οικονομικής αβεβαιότητας, με τη χρηματοπιστωτική κρίση, τη στασιμότητα των εισοδημάτων και την αύξηση των τιμών των ακινήτων να περιορίζουν τις ευκαιρίες για οικονομική ανέλιξη. Σε αντίθεση με τις προηγούμενες γενιές, οι Xers δεν απολάμβαναν τις ίδιες ευκαιρίες για απόκτηση περιουσίας και οικονομική ασφάλεια.
Σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη του American Enterprise Institute και της Fed, τα εισοδήματα των Gen X είχαν αύξηση μόλις κατά 16% σε σχέση με την προηγούμενη γενιά, ποσοστό που είναι το μικρότερο όλων των εποχών. Στα 30 και τα 40, όταν παραδοσιακά αυξάνονται οι αποδοχές, εκείνοι βρέθηκαν στο μάτι του κυκλώνα της παγκόσμιας οικονομικής ύφεσης.
Και σε επίπεδο περιουσίας είναι η γενιά με την πιο μειονεκτική θέση, καθώς δεν είχαν τις ίδιες ευκαιρίες σε επενδύσεις και ιδιοκτησία. Οι boomers και οι millennials ευνοήθηκαν από την άνθηση των χρηματιστηρίων της δεκαετίας του ’80. Αντίθετα, οι εκπρόσωποι της Gen X βρέθηκαν ανάμεσα σε Συμπληγάδες Πέτρες: τη φούσκα του dotcom και την κρίση του 2008. Τη δεκαετία του 2000 το χρηματιστήριο γονάτισε ένα σωρό επίδοξους επενδυτές, πολλοί εκ των οποίων έχασαν το σπίτι τους και γύρισαν στο ενοίκιο ή δεν μπόρεσαν να πάρουν ποτέ στεγαστικό δάνειο.
Μια άλλη έρευνα δείχνει ότι στις ΗΠΑ οι millennials και οι Gen Z είχαν ή έχουν στα 31 τους διπλάσια περιουσία απ’ ότι οι Gen X στην ίδια ηλικία. Σύμφωνα με στοιχεία της ΕΚΤ παρόμοιες είναι οι τάσεις και στην Ευρώπη: από το 2010 ως το 2021 οι millennials τριπλασίασαν την περιουσία τους, ενώ η Gen X απλώς τη διπλασίασε.
Κι όμως, ήταν λίγο προτού ξεσπάσει η μεγάλη κρίση του 2008 που η κοινωνία άρχισε να δίνει μεγαλύτερη έμφαση στον ατομικισμό και την προσωπική επιτυχία. Το αποτέλεσμα ήταν να βιώνουν οι Xers μεγαλύτερη πίεση για επίτευξη προσωπικών στόχων. Συχνά αυτές οι υψηλές προσδοκίες για προσωπική και επαγγελματική επιτυχία δεν ευοδώθηκαν, οδηγώντας σε απογοήτευση, μελαγχολία και ενίοτε κατάθλιψη.
Επιπλέον, η Generation X μεγάλωσε σε μια περίοδο πολιτικής και κοινωνικής αβεβαιότητας, με γεγονότα όπως η κρίση του AIDS και η αύξηση της εγκληματικότητας να επηρεάζουν την αίσθηση ασφάλειας και ευημερίας.
Τα μειωμένα επίπεδα ευτυχίας της συγκεκριμένης γενιάς είναι αποτέλεσμα συνδυασμού οικονομικών, κοινωνικών και πολιτιστικών παραμέτρων που διαμόρφωσαν τις εμπειρίες τους. Η κατανόηση αυτών των παραμέτρων ενδεχομένως να βοηθούσε στην ανάπτυξη πολιτικών και στρατηγικών που θα βελτίωναν την ποιότητα ζωής των εκπροσώπων της, ωστόσο η αλήθεια είναι ότι η κρίση στο συνταξιοδοτικό δεν αφήνει πολλά περιθώρια αισιοδοξίας.
Πηγή: menshouse.gr