Κάθε καλοκαίρι, την ώρα που οι περισσότεροι ετοιμάζονται ή απολαμβάνουν ήδη τις διακοπές τους, εκείνοι ετοιμάζονται για ακόμη μία άνιση μάχη με τις φλόγες, χωρίς δεύτερη σκέψη, με περιορισμένα μέσα και χωρίς πολυτέλειες, αλλά με μόνο εφόδιο το καθήκον και την ψυχή τους. Οι εποχικοί και μόνιμοι πυροσβέστες της χώρας, που περνούν ώρες – ακόμη και ολόκληρες ημέρες- στα πύρινα μέτωπα, οι αφανείς ήρωες της πρώτης γραμμής, οι οποίοι παλεύουν να σώσουν ανθρώπινες ζωές, περιουσίες και δάση, αγωνίζονται παράλληλα για να σώσουν και την αξιοπρέπειά τους, αφού δεν έχουν τα αυτονόητα. Πού να μείνουν.
Η Πολιτεία τους καλεί σε μία αποστολή ζωής – αλλά δεν τους εξασφαλίζει ούτε τα βασικά. Για ακόμη μία χρονιά, στα νησιά, όπου το κόστος ζωής εκτοξεύεται τέτοια εποχή με την έναρξη της τουριστικής σεζόν, αρκετοί είναι οι πυροσβέστες που αναγκάζονται να κοιμούνται σε σκηνές, σε αυτοκίνητα, σε υπνόσακους, ή να συγκατοικούν με συναδέλφους τους, ενώ κάποιοι παραιτούνται επειδή δεν βρίσκουν διαθέσιμα ή οικονομικά προσιτά καταλύματα, αφήνοντας κενά στην αντιπυρική προστασία. «Κάθε χρόνο επαναλαμβάνεται η ίδια ντροπιαστική εικόνα» τονίζει ο κ. Θάνος Ψαρόπουλος, πρόεδρος του Πανελλήνιου Σωματείου Συμβασιούχων Πυροσβεστών.
Η μυρωδιά της φωτιάς δεν φεύγει. Κολλάει πάνω τους, στα ρούχα, στο δέρμα, στις λιωμένες μπότες τους από την καυτή γη. Κι όμως, δεν το βάζουν κάτω. Γιατί κάθε καμένη στολή λέει μια ιστορία – ενός πυροσβέστη που στάθηκε και πάλι όρθιος, ακόμα κι όταν όλα γύρω του κατέρρεαν. Φέτος, προσλαμβάνονται από την 1η Απριλίου έως τις 31 Δεκεμβρίου, με τους 2.500 εποχικούς πυροσβέστες να είναι διασκορπισμένοι κυρίως στη νησιωτική και ηπειρωτική χώρα, και πάνω από 400 οι μόνιμοι που έχουν πάρει μετάθεση. Πολλοί από αυτούς, μέχρι και την στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, δεν μπορούν να βρουν μία αξιοπρεπή κατοικία σε λογική τιμή.
«Εδώ και 2 μήνες ψάχνω σπίτι»
«Εδώ και δύο μήνες ψάχνω σπίτι στη Θάσο. Είναι η πρώτη χρονιά που εργάζομαι ως εποχικός πυροσβέστης», λέει με αγωνία στο enikos.gr ο 26χρονος Μανώλης Στόικος. Τα ενοίκια, όπως εξηγεί, έχουν φτάσει στα ύψη, από 450 έως 500 ευρώ, ποσά οριακά απλησίαστα για έναν εποχικό εργαζόμενο. «Δεν υπάρχει τίποτα αυτή την περίοδο, πέσαμε πάνω στη σεζόν. Ψάχνω μπας και βρω έστω κάτι απέναντι, στην Κεραμωτή ή τη Χρυσούπολη, παρόλο που μιλάμε για 40 λεπτά και μισή ώρα αντίστοιχα ταξίδι με πλοίο, κάθε μέρα».
Ο κ. Στόικος περιγράφει μία πραγματικότητα που βιώνουν κάθε χρόνο εκατοντάδες εποχικοί και μόνιμοι πυροσβέστες. «Σε όλα τα νησιά το ίδιο. Δεν βρίσκεις σπίτι, και αν βρεις, τα ενοίκια είναι εξωφρενικά. Πρέπει να δοθεί λύση από την Πολιτεία και τις τοπικές κοινωνίες. Εξαιτίας αυτής της κατάστασης, πολλοί συνάδελφοι αποχωρούν. Και είναι κρίμα, γιατί αυτή η δουλειά δεν είναι απλώς ένα μεροκάματο».
Με φωνή που κρύβει πείσμα, αλλά και απογοήτευση, ο νεαρός πυροσβέστης προσθέτει: «Εγώ αγαπώ αυτή την δουλειά. Θέλω να την συνεχίσω. Θα προσπαθήσω όσο μπορώ να βρω ένα σπίτι, αλλά αν δεν υπάρξει ανταπόκριση, τι να κάνω; Πού να μείνω; Στον δρόμο; Δεν γίνεται. Σε τέτοια περίπτωση, είσαι αναγκασμένος να παραιτηθείς».
Παραιτήσεις σε Σκιάθο, Σάμο και Χίο – Ετοιμάζονται κινητοποιήσεις
Τα περισσότερα προβλήματα παρατηρούνται στην Κρήτη και σε όλα τα τουριστικά νησιά του Αιγαίου και του Ιουνίου, καθώς και σε περιοχές όπως η Καβάλα και η Χαλκιδική, όπως επισημαίνει στο enikos.gr ο κ. Ψαρόπουλος, τονίζοντας πως οι συνάδελφοί του, κυριολεκτικά, «μένουν όπου βρουν».
Σύμφωνα με τον ίδιο, ολοένα και περισσότεροι εποχικοί πυροσβέστες φέτος, αναγκάζονται να παραιτηθούν από τις θέσεις τους σε νησιωτικές περιοχές, όχι επειδή δεν επιθυμούν να προσφέρουν, αλλά επειδή απλώς… δεν έχουν πού να μείνουν. Πρόκειται για μια θλιβερή πραγματικότητα: Ενώ τους ζητείται να προστατεύσουν ζωές και περιουσίες, το ίδιο το σύστημα αδυνατεί να διασφαλίσει το ελάχιστο —ένα αξιοπρεπές μέρος για να ξεκουράζονται έπειτα από εξαντλητικές βάρδιες.
«Έχουν ήδη παραιτηθεί συνάδελφοι που ήταν στην Σκιάθο, στην Σάμο και στην Χίο, και ίσως ακολουθήσουν κι άλλοι. Δυστυχώς κάθε χρόνο συζητάμε τα ίδια πράγματα και οι αρμόδιοι δεν προχωρούν στην λύση του ζητήματος. Πρέπει να το εξετάζουν τόσο οι δήμοι μαζί με την Πολιτεία. Δεν γίνεται οι δήμοι να θέλουν και τουρίστες, και πυροπροστασία, και αστυνόμευση και δασκάλους, και νοσηλευτές, αλλά να μην υπάρχουν σπίτια για όλους αυτούς τους ανθρώπους. Όλοι βράζουμε στο ίδιο καζάνι. Δεν γίνεται να ζητάνε ενοίκια 600-700 ευρώ, σε σχέση με τους μισθούς που παίρνουμε. Δηλαδή, εάν κάποιος συνάδελφος, είτε εποχικός, είτε μόνιμος με μετάθεση δεν βρει σπίτι, πού θα μένει μέχρι τον Δεκέμβριο; Σε υπνόσακους όπως τώρα; Ή μαζί με τους υπόλοιπους πυροσβέστες, οπουδήποτε χωράει; Η αλήθεια είναι πως δεν είναι εύκολη η κατάσταση, και αυτό πρέπει να το καταλάβουν όλοι».
Παράλληλα, ο κ. Ψαρόπουλος προανήγγειλε κινητοποιήσεις των πυροσβεστών, με αφορμή τους «ηλικιακούς περιορισμούς», στην θέσπιση της νέας κατηγορίας προσωπικού «Πυροσβεστών Επί Θητεία» (Π.Ε.Θ.) και η πρόσληψη 150 Π.Ε.Θ, που περιλαμβάνεται στο νομοσχέδιο του υπουργείου Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας με τίτλο «Πλαίσιο για την ενίσχυση της ανθεκτικότητας: Διατάξεις για την πολιτική προστασία και το Πυροσβεστικό Σώμα».
«Τα αρχικά χαμόγελα με την αποδοχή της πρότασης νόμου για την δημιουργία των ΠΕΘ, έχουν δώσει τη θέση τους σε οργή καθώς φαίνεται πως το Υπουργείο επιλέγει το όριο ηλικίας 30 έτη, ακόμα πιο χαμηλό δηλαδή και από την ΕΜΟΔΕ» αναφέρεται, μεταξύ άλλων, στην σχετική ανακοίνωση των εποχικών πυροσβεστών, με τον κ. Ψαρόπουλο να σχολιάζει «αυτό που ζητάμε εμείς είναι να ανέβει το όριο ηλικίας έως τα 45 έτη για έμπειρους, γιατί η εμπειρία είναι αυτό που μετράει, και όχι η ηλικία. Με αυτή την λογική, το 80% των έμπειρων πυροσβεστών, μένει εκτός. Και για αυτόν τον λόγο θα προχωρήσουμε σε κινητοποιήσεις εν μέσω αντιπυρικής περιόδου».
«Ιδιοκτήτες καταλυμάτων ζητούν 40 ευρώ ημερησίως»
Μόνιμος πυροσβέστης με απόσπαση σε νησί των Κυκλάδων, ο οποίος θέλησε να διατηρήσει την ανωνυμία του, μιλώντας στο enikos.gr ανέφερε πως «η κατάσταση είναι η ίδια παντού, οπουδήποτε στέλνει η Υπηρεσία για επάνδρωση».
Ο ίδιος, όπως λέει, από την πρώτη στιγμή που πάτησε το πόδι του στο νησί, αναζητούσε εναγωνίως ένα κατάλυμα. «Αυτά θα έπρεπε να είναι λυμένα από τον εκάστοτε δήμο και την Πολιτεία, και θα έπρεπε να είναι αυτονόητο ότι θα έχουμε διαμονή και σίτιση. Αλλά στην χώρα μας, σε κάθε τομέα όλα παρομοιάζονται με έναν κουβά γεμάτο τρύπες, και εμείς δεν κάνουμε καν την κίνηση να μπαζώσουμε αυτές τις τρύπες…».
Αρχικά, φιλοξενήθηκε σε κάποια ξενοδοχεία που είχαν διαθέσιμα δωμάτια για λίγες ημέρες. «Αυτό έγινε με προτροπή της δημοτικής αρχής και με ατελείωτα τηλέφωνα πίεσης από την δική μου πλευρά. Ερχόμαστε να παρέχουμε τις υπηρεσίες μας και υπάρχει αυτή η κατάσταση; Είναι απαράδεκτο». Εν τέλει, όπως εξηγεί, βρήκε ένα μικρό δωμάτιο μόλις το βράδυ της Κυριακής, σε ένα χωριό του νησιού. «Δεν έχει έστω δύο εστίες για να μαγειρέψω, μόνο ένα κρεβάτι και τουαλέτα. Ευτυχώς δηλαδή, που υπάρχει και αυτό, 200 ευρώ μηνιαίως».
Μάλιστα, όπως ο ίδιος αναφέρει, ορισμένοι ιδιοκτήτες καταλυμάτων ζητούν 40 ευρώ την ημέρα, «και δεν γίνεται μηνιαία μίσθωση. Αυτά τα χρήματα αυξάνονται μετά τον Ιούνιο, ανεβαίνουν ακόμη περισσότερο ημερησίως. Οπότε τι να συζητήσουμε; Δεν υπάρχουν σπίτια μάλλον για τους αφανείς ήρωες».
.enikos