Καλή χρονιά! Και ναι… είμαστε ακόμα εδώ. Ζωντανοί. Στη σκηνή.
Σαν ροκ συγκρότημα που άντεξε τα δύσκολα, έφαγε τις σφαλιάρες του, αλλά δεν κατέβασε ποτέ τα όργανα.
Το 2026 μπήκε.
Και πριν κοιτάξουμε μπροστά, οφείλουμε – έστω για λίγο – να κοιτάξουμε πίσω.
Στο 2025 που μόλις μας άφησε.
Άλλη μία χρονιά έφτασε στο τέλος της.
Και ήταν το 19ο μας ταξίδι μαζί σας.
Ξέρουμε τον ρόλο μας.
Δεν είναι ο εύκολος.
Στο 90% – για να μην πούμε στο 95% – είμαστε οι αγγελιοφόροι των δύσκολων.
«Να σου πω τα μαντάτα» λέμε…
και σπάνια είναι αυτά που θα ήθελες να ακούσεις.
Το 2025 δεν ήταν ελαφρύ.
Δεν ήταν «ήρεμο».
Δεν ήταν χρονιά ανάσας.
Ήταν μια χρονιά με πόλεμο που δεν σταμάτησε, με βία που δεν υποχώρησε, με ανθρώπινες απώλειες που μας βάρυναν, με κοινωνική κόπωση, με ανασφάλεια, με αίσθηση ότι πολλά μένουν μετέωρα.
Ήταν χρονιά που μας θύμισε πόσο εύθραυστα είναι όλα.
Και μέσα σε όλα αυτά, εμείς κάναμε αυτό που ξέρουμε.
Αυτό που υποσχεθήκαμε από την πρώτη μέρα.
Είδηση όπως είναι. Όχι όπως βολεύει.
Χωρίς δεύτερες σκέψεις.
Χωρίς φίλτρα.
Χωρίς δόλο και υστεροβουλία.
Αθεράπευτοι λάτρεις της αλήθειας της στιγμής.
Να είμαστε εκεί όπου συμβαίνει κάτι – όπως κι αν συμβαίνει.
Και αν αντέχουμε ακόμα,
αν στεκόμαστε ακόμα στη σκηνή,
αν παραμένουμε ροκ, ανεξάρτητο, ανένταχτο μέσο,
είναι γιατί εσείς μας κρατάτε όρθιους.
Το 2025 μας πήρε πράγματα.
Μας πήρε ανθρώπους.
Μας πήρε χαμόγελα.
Μας πήρε αυταπάτες.
Μας έμαθε, όμως, και κάτι:
ότι όσο κι αν βαραίνει ο κόσμος, δεν έχουμε δικαίωμα να παραιτηθούμε.
Δεν θέλουμε να κάνουμε έναν βαρύ απολογισμό.
Τα γεγονότα του 2025 τα ζήσαμε μαζί, μέρα με τη μέρα, άρθρο με το άρθρο.
Θέλουμε να κλείσουμε αλλιώς.
Με μια στιγμή.
Χριστούγεννα του 2025.
Μια νησιωτική επαρχιακή πόλη.
Μια ταβέρνα. Ζωντανή μουσική.
Ένα ηλικιωμένο ζευγάρι.
Από την πρώτη νότα σχεδόν δεν κάθισαν.
Χόρευε εκείνη, την κοιτούσε εκείνος στα μάτια.
Μετά το αντίστροφο.
Αγκαλιά. Να αφιερώνουν τραγούδια ο ένας στον άλλον.
Κάθισαν για λίγο.
Και ξανασηκώθηκαν.
Περνώντας από το τραπέζι μας, μας είπαν:
«Σηκωθείτε! Χορέψτε τώρα! Πότε θα το κάνετε; Στην άλλη ζωή;»
Και ναι.
Είχαν απόλυτο δίκιο.
Γελάστε.
Χορέψτε.
Τραγουδήστε δυνατά.
Αγαπήστε χωρίς οικονομία.
Το 2025 φεύγει με πληγές, εκκρεμότητες και ανοιχτούς λογαριασμούς.
Το 2026 μπαίνει με την ίδια παλιά ευχή – αλλά αυτή τη φορά ας τη φορτώσουμε με πράξη.
Υγεία.
Προσωπικές χαρές.
Λιγότερο πόνο.
Και η ελπίδα να πάψει να είναι σύνθημα και να γίνει κατεύθυνση.
Να μας βγάλει, επιτέλους, σε ένα καλύτερο αύριο.
Καλή χρονιά από το madata.gr. Από καρδιάς.
Γεια χαρά.
Πάμε παρακάτω.
Όλα οκ. Κι όλα άνω κάτω.
Έτσι είναι η ζωή.
Μία πάνω, μία κάτω.
Αλλά τα πιο ωραία… είναι ακόμα μπροστά.
Διαβάστε ακόμα: Η πρώτη μαρτυρία που σήμερα βαραίνει: Τι είχε πει ο γιος της Ελένης Παπαδοπούλου στην Αγγελική Νικολούλη