Image
Τετάρτη 07 Αυγούστου 2013 08:44 Αφιερώματα
 

Ολιβερ Χάρντι




Ο Όλιβερ Χάρντι υπήρξε το «μωρό» του διάσημου κωμικού ζευγαριού «Ο Χοντρός και ο Λιγνός». Ο γνωστός σ΄ ολόκληρο τον πλανήτη «Χοντρός» ενσαρκώνοντας τον αυταρχικό τύπο του διδύμου δημιούργησε με τον γκαφατζή και μόλις και μετά βίας ανεκτό Σταν Λόρελ, ένα ξεχωριστό κεφάλαιο στην ιστορία του Παγκόσμιου Κινηματογράφου. Γενιές ολόκληρες μεγάλωσαν διασκεδάζοντας με τις σπαρταριστές σκηνές συμβίωσης δύο αντίθετων, πλην αχώριστων χαρακτήρων. Ο Χάρντι πέθανε στις 7 Αυγούστου 1957 και οι «Γεφυρισμοί» πιστοί στο ραντεβού τους με τα πρόσωπα ετοίμασαν ένα αφιέρωμα στο μεγάλο ηθοποιό, που θα αναρτηθεί σε τρία μέρη. Το δύσκολο αυτή την φορά δεν ήταν να βρεθούν στοιχεία. Το δύσκολο ήταν να γραφούν όλα αυτά βλέποντας ταυτόχρονα και τα βίντεο! Πράγμα το οποίο καλύτερα να αποφύγετε κι εσείς κατά τις ώρες κοινής ησυχίας. Το χαρίζω στον μικρούλη Στέλιο που κοντεύει να με πείσει πώς όλα είναι δυνατά ακόμη.

Ο Χάρντι παιδί Αγγλο-Σκώτων γονέων γεννήθηκε στις 18 Ιανουαρίου 1892. Ο πατέρας του, επίσης Όλιβερ, ήταν βετεράνος του Αντιέταν, όπου έλαβε χώρα μια από τις πιο αιματηρές μάχες στην ιστορία, το διάστημα 25-27 Αυγούστου 1862 κατά τη διάρκεια του Αμερικανικού Εμφυλίου, αναδεικνύοντας μεν τον Λίνκολν νικητή, αφήνοντας πίσω όμως 50.000 νεκρούς. Επιστρέφοντας και αφού συνήλθε από τον τραυματισμό του προσλήφθηκε ως υπεύθυνος στρατολόγησης στον Λόχο «Κ» του 16ου Συντάγματος της Τζόρτζια. Ταυτόχρονα βοηθούσε τον δικό του πατέρα και παππού του μεγάλου ηθοποιού, στην οικογενειακή επιχείρηση που διατηρούσαν με αντικείμενο δραστηριότητας την καλλιέργεια και πώληση βαμβακιού κατέχοντας και σχετικό μερίδιο. Είχε επίσης εκλεγεί και φοροεισπράκτορας στην πολιτεία της Κολούμπια. Η μητέρα του, Έμιλι Νόρβελ, κόρη του Τόμας Μπέντζαμιν Νόρβελ, ήταν απόγονος του Κάπτεν Χιού Νόρβελ του Γουίλιαμσμπρουγκ της Βιρτζίνια. Η οικογένειά της ήταν εγκατεστημένη εκεί από το 1635. Ο Όλιβερ ο πρεσβύτερος έχοντας ήδη δύο γάμους στο ενεργητικό του και η χήρα Έμιλι παντρεύτηκαν στις 12 Μαρτίου 1890 και ένα χρόνο μετά μετακόμισαν στο Χάρλεμ της Τζόρτζια όπου η Έμιλι είχε από κληρονομιά ένα σπίτι. Εκεί οι περισσότεροι βιογράφοι συμφωνούν πως γεννήθηκε ο Όλιβερ Νόρβερ Χάρντι ενώ άλλοι θεωρούν ως τόπο γέννησής του το πατρικό σπίτι της μητέρας του στο Κόβινγκτον. Μόλις λίγους αργότερα ο πατέρας του πεθαίνει και η Έμιλι προκειμένου να συντηρήσει τον μικρό και τον εαυτό της ξεκινάει να δραστηριοποιείται ως ξενοδόχος, ενοικιάζοντας δωμάτια.
 
Σαν παιδί ο Όλιβερ υπήρξε δύσκολος χαρακτήρας χωρίς κανένα ενδιαφέρον για το σχολείο. Αντίθετα όμως από τη γενικότερη αδιαφορία του για μάθηση, σχετικά νωρίς, τον προσέλκυσε η μουσική και το θέατρο. Πιθανόν η κλήση του αυτή να ενισχύθηκε από τα καλλιτεχνικά συγκροτήματα που έμεναν κατά καιρούς στην πανσιόν της μητέρας του. Η Έμιλι αναγνωρίζοντας το ταλέντο του γιου της στο τραγούδι αποφάσισε να τον στείλει για σχετικές σπουδές στο δάσκαλο Άντολφ Πάτερσον. Ο Όλιβερ, αρνητικός στη διδασκαλία χαρακτήρας, δεν άργησε να εγκαταλείψει τη σχολή για να ασχοληθεί απευθείας επαγγελματικά με το τραγούδι στο καινούριο θέατρο «Αλκαζάρ», λαμβάνοντας ως μισθό 3,5 δολάρια την εβδομάδα. Εν τω μεταξύ είχε εγγραφεί και σε μια στρατιωτική σχολή, την οποία επίσης παράτησε για να ασχοληθεί με ό,τι αγαπούσε: το θέατρο και τη μουσική. Έτσι το 1910 τον βρίσκουμε διαχειριστή, ταμία, φύλακα και τεχνικό προβολής σε έναν κινηματογράφο στο Μίλιντζβιλ. Τότε ήταν που το καρφώθηκε στο μυαλό ότι ο ίδιος μπορούσε να κάνει καλύτερη δουλειά από εκείνην που έκαναν οι ηθοποιοί μέχρι τότε. Ένας φίλος του ακριβώς στη φάση που η ιδέα του κινηματογράφου είχε καρφωθεί στο μυαλό, του πρότεινε να μετακινηθούν προς το Τζάκσονβιλ πόλη στην οποία είχε ήδη αρχίσει να ανθεί η παραγωγή κινηματογραφικών ταινιών. Πράγμα που έκανε το 1913. Στην πόλη αυτή εργάστηκε σαν τραγουδιστής σε νυκτερινά κέντρα και την ημέρα στο Στούντιο Λούμπιν. Εκεί γνώρισε και παντρεύτηκε την πρώτη γυναίκα του, την πιανίστρια Μαντλίν Σαλόσιν.
 
Η κινηματογραφική του περσόνα έχει ταυτιστεί με την εικόνα ενός υπερμεγέθους αυταρχικού παιδιού που ενώ ανέχεται με δυσκολία τον φίλο του Σταν, τον ικανοποιεί να του επιδεικνύει την ανωτερότητά του

1917, ο Χάρντι μετακόμισε στο Λος Άντζελες συνεργαζόμενος, ως ελεύθερος συμβολαίου, ηθοποιός με διάφορα στούντιος του Χόλιγουντ. Τότε εμφανίσθηκε στην ταινία «Lucky Dog» (Το τυχερό σκυλί) παραγωγής GM Άντερσον στην οποία πρωταγωνιστούσε ένας νεαρός Βρετανός κωμικός, ο Σταν Λόρελ. Ο Όλιβερ έπαιξε το ρόλο εκείνου που διέπραξε ένοπλη ληστεία κατά του Λόρελ. Αυτή ήταν και η πρώτη συνάντηση των δύο ηθοποιών που έμελλε να γράψουν κοινή ιστορία τα επόμενα χρόνια. Ωστόσο η συνεργασία τους δεν συνεχίστηκε παρά μετά από αρκετά χρόνια.
Μέχρι το 1923 ο Όλιβερ Χάρντι δημιουργεί περισσότερες από σαράντα ταινίες συνεργαζόμενος με το στούντιο Βίτογκραφ παίζοντας το ρόλο του «βαρύ» για τον Λάρι Σέμον. Εδώ αξίζει να σημειώσουμε ότι ο Λάρι Σέμον υπήρξε μεγάλος ηθοποιός του βωβού κινηματογράφου που πέθανε υπό μυστηριώδεις συνθήκες σε νεαρή ηλικία. Μεταξύ άλλων μετέφερε στον βωβό κινηματογράφο και το έργο του Φράνκ Μπάουμ «Ο θαυμάσιος μάγος του Οζ» με τον Όλιβερ στο καστ. Το 1919 ο Χάρντι χωρίζει μετά από μια ερωτική περιπέτεια που είχε και στις 24 Νοεμβρίου 1921 παντρεύεται με την ηθοποιό Μιρτλ Ριβς με την οποία δεν μπόρεσε να ευτυχήσει επειδή σύντομα η νέα σύζυγός του έγινε αλκοολική.
 
Το 1924 πρωταγωνιστεί σε μια σειρά κωμικών ταινιών μικρού μήκους με τίτλο «Our Gang» (Η συμμορία μας) με σκηνοθέτη Τσάρλι Τσέιζ και παραγωγό τον Χαλ Ρόουτς. Ήταν μια σειρά για παιδιά με ήρωες δύο «πιτσιρικάδες» γείτονες που έμπλεκαν σε απίστευτες περιπέτειες. Την επόμενη χρονιά, 1925, στην ταινία «Yes, Yes, Nanette!» συνεργάζεται με τον ηθοποιό Τζέιμς Φινλέισον ο οποίος αργότερα ήταν ένας σχεδόν μόνιμος χαρακτήρας στις ταινίες του διδύμου Λόρελ και Χάρντι. Σημαντικό για την μετέπειτα πορεία τους υπήρξε επίσης ότι την ταινία αυτή σκηνοθέτησε ο Σταν Λόρελ. Παράλληλα ο Χάρντι την ίδια εποχή εξακολουθούσε να κατέχει τους ρόλους του στις σειρές «Clyde Cooke» και «Bobby Ray». Το 1926 ήταν το έτος που σημάδεψε την δια βίου συνεργασία των δύο ηθοποιών. Ο Χάρντι θα εμφανιζόταν στο φιλμ «Get ΄Em Young» αλλά μια ξαφνική περιπέτεια με την υγεία του τον ανάγκασε να νοσηλευθεί με αποτέλεσμα ο Λόρελ που ήδη είχε συνεργαστεί με το στούντιο Ρόουτς προσλήφθηκε αυτή τη φορά όχι για να δουλέψει πίσω από την κάμερα αλλά μπροστά, αναπληρώνοντας τον Χάρντι. Αν και τη θέση αυτή ο Λόρελ δεν τη συμπαθούσε -προτιμούσε τη σκηνοθεσία- εμφανίσθηκε και σε μια άλλη ταινία με τίτλο «45 Minutes From Hollywood». Αυτό το περιστατικό τους έφερε πολύ σύντομα, 1927, να συμπρωταγωνιστούν στην οθόνη στις σειρές «Slipping Wives», «Duck Soup» και «With Love and Hisses». Σημειώνεται ότι η δεύτερη σειρά δεν έχει καμία σχέση με την ομότιτλη των αδελφών Μαρξ. Η εταιρεία Ρόουτς έχοντας διαπιστώσει ότι το δίδυμο Λόρελ και Χάρντι προσελκύει ιδιαίτερα το κοινό ξεκίνησαν τις παραγωγές με τους δύο ηθοποιούς και σκηνοθέτη των Λεό Μακ Κάρεϊ, δημιουργώντας με τον τρόπο αυτό το πιο διάσημο κινηματογραφικό ζευγάρι όλων των εποχών. Η αρχή έγινε με το φιλμ «Putting Pants on Philip» και ακολούθησε ένας μεγάλος αριθμός ταινιών μικρού μήκους με σπαρταριστές περιπέτειες


Έως το 1936, είχε διαταραχτεί η σχέση τους με τον επί χρόνια παραγωγό τους, το Χαλ Ροουτς (η συνεργασία τους με τον τελευταίο λύθηκε το 1940). Ίδρυσαν δική τους εταιρεία, με την οποία γύρισαν 8 ταινίες ως το 1945



Τ
ο Χόλιγουντ, μεταπολεμικά, ανθούσε και ο Χάρντι δέχεται την πρόταση του φίλου του Τζον Γουέιν να παίξει έναν ειδικό ρόλο στο φιλμ «The Fighting Kentuckian». Οι δύο ηθοποιοί είχαν γνωριστεί, όπως και με τον Τζον Φορντ, στο πλαίσιο φιλανθρωπικών δραστηριοτήτων. Στην αρχή ο Χάρντι δεν ήθελε να παίξει δεδομένου ότι το ταίρι του, Λόρελ, είχε ξεκινήσει θεραπεία για σακχαρώδη διαβήτη. Ωστόσο πείσθηκε από τον συνεργάτη του Φρανκ Κάπρα ο οποίος αργότερα τον προσκάλεσε και για την ταινία «Riding High» με πρωταγωνιστή τον Μπιγκ Κρόσμπυ (1950).

Φαίνεται όμως ότι το τέλος του αξεπέραστου κινηματογραφικού διδύμου ήταν πια κοντά. Οι εποχές είχαν αλλάξει και οι ίδιοι είχαν αρχίσει να εξαντλούνται αλλά και να αντιμετωπίζουν διάφορα προβλήματα. Ο Χάρντι ήταν ήδη 58 ετών. Έτσι τις αμέσως δύο επόμενες χρονιές (1951-1925) «Ο Χοντρός και ο Λιγνός» παρουσιάζουν την τελευταία τους ταινία. Πρόκειται για το φιλμ «Atoll K» που έγινε ευρύτερα γνωστό με τον τίτλο «Ουτοπία». Το έργο βασίστηκε σε μια απλή ιδέα. Ο Λόρελ κληρονομεί ένα νησί και σε μια καταιγίδα παρασέρνονται με αποτέλεσμα να ανακαλύψουν ένα άλλο άγνωστο νησί πλούσιο όμως σε Ουράνιο. Το αποτέλεσμα ήταν να γίνουν πλούσιοι και ισχυροί. Το έργο δεν είχε την αναμενόμενη επιτυχία επειδή αφενός και οι δύο αρρώστησαν κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων και αφετέρου οι Ευρωπαίοι παραγωγοί –Γάλλοι και Ισπανοί- δεν μπόρεσαν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις. Ούτε καν στις γλωσσικές.
 
Μετά από τρία χρόνια ο Χάρντι, ο Λόρελ και ο Χαλ Ρόουτς τζούνιορ, υπέγραψαν συμβόλαιο με το τηλεοπτικό κανάλι NBC για το γύρισμα μιας σειράς βασισμένης στο Παραμύθι της Μαμάς Χήνας. Ωστόσο ούτε αυτό έγινε δυνατόν να ολοκληρωθεί. Ο Λόρελ υπέστη εγκεφαλικό και ο Χάρντι καρδιακό επεισόδιο. Μάλιστα ο Χάρντι προσβλήθηκε και την επόμενη χρονιά από ένα νέο επεισόδιο αυτή τη φορά διπλό –εγκεφαλικό και καρδιακό- το οποίο του άφησε ανεπανόρθωτες βλάβες. Τότε (1956) άρχισε να ενδιαφέρεται για την υγεία του αλλά ήταν μάλλον αργά. Οι ιστορίες που αναφέρουν ότι ο Όλιβερ Χάρντι πέθανε από το πάχος όχι μόνο δεν ευσταθούν αλλά κρύβουν και την ακριβώς αντίθετη αλήθεια. Πράγματι, σε μια ύστατη προσπάθεια να παρατείνει τη ζωή του χωρίς προβλήματα ξεκίνησε δίαιτα χάνοντας σχεδόν 70 κιλά σε λίγους μήνες. Η απώλεια αυτή μπορεί να άλλαξε τελείως την εμφάνισή του είχε όμως ως αποτέλεσμα να διαταραχθεί η υγεία του περαιτέρω. Έτσι στις 12 ή 14 Σεπτεμβρίου 1956 υπέστη ένα νέο εγκεφαλικό που του αφαίρεσε την ικανότητα ομιλίας και κίνησης. Η αγαπημένη του Λούσιλ τον φρόντιζε αλλά δυστυχώς πλήγηκε από δύο νέα επεισόδια, σχεδόν την ίδια στιγμή, στις αρχές Αυγούστου 1957 από τα οποία δεν ανένηψε.

Ο Όλιβερ Χάρντι πέθανε, ενώ ήταν σε κώμα, στις7 Αυγ 1957 και τάφηκε στον Μασονικό τομέα του νεκροταφείου βόρεια του Χόλιγουντ, όπου και το μνήμα του μέχρι σήμερα. Φεύγοντας σκόρπισε τον Σταν Λόρελ τόση θλίψη ώστε, όπως αναφέρεται, εκείνος δεν συνήλθε μέχρι το θάνατό του (1965).

Οι εκατοντάδες ταινίες του μεγάλου κωμικού, που γύρισε τόσο μόνος του όσο και με το ισόβιο κινηματογραφικό ταίρι του, έκαναν και κάνουν ακόμη εκατομμύρια ανθρώπους ανεξαρτήτως φυλής και τάξης να γελούν μέχρι δακρύων. Βλέπετε ήταν προικισμένος με το εξωτερικό προνόμιο «να μην ξέρει πολλά αλλά να γνωρίζει λίγα για πολλά πράγματα"

Κάντε Like το daypress.gr
Myrtios Restaurant στη Χερσόνησο Ηρακλείου Κρήτης

Δειτε επισης...

Post
Αφιερώματα Σάββατο 14 Σεπτεμβρίου 2013 02:01
Post
Αφιερώματα Σάββατο 14 Σεπτεμβρίου 2013 01:58
Post
Αφιερώματα Τετάρτη 11 Σεπτεμβρίου 2013 01:56
Post
Αφιερώματα Κυριακή 08 Σεπτεμβρίου 2013 03:52