Για πολλούς, η κατάκτηση του μεγάλου λαχνού στο Λόττο μοιάζει με το απόλυτο όνειρο. Για τον Μπρούνο Καλούν, έναν Γάλλο τραπεζικό υπάλληλο, αυτό το όνειρο έγινε πραγματικότητα τον Δεκέμβριο του 1995, όταν κέρδισε 17 εκατομμύρια ευρώ – το μεγαλύτερο ποσό που είχε δοθεί μέχρι τότε στη Γαλλία από τυχερό παιχνίδι. Τριάντα χρόνια αργότερα, η ζωή του βρίσκεται πολύ μακριά από τη χλιδή που φαντάζονται οι περισσότεροι.
Την εποχή εκείνη, το ποσό έμοιαζε ανεξάντλητο. Ο Καλούν έγινε μέσα σε ένα βράδυ γνωστός σε όλη τη χώρα και η πρώτη του αντίδραση δεν ήταν η επίδειξη πλούτου, αλλά η προσφορά. Μοίρασε χρήματα σε συγγενείς, φίλους, ακόμα και σε ανθρώπους που δεν γνώριζε καλά, απολαμβάνοντας τη χαρά του να δίνει χωρίς τον φόβο της επόμενης ημέρας. Η αίσθηση ελευθερίας τον γέμιζε περισσότερο από την ίδια την κατοχή των χρημάτων.
Τα χρόνια που ακολούθησαν χαρακτηρίστηκαν από έντονη δραστηριότητα και αδιάκοπες δαπάνες. Ίδρυσε ιπποδρομιακό σύλλογο, οργάνωσε ταξίδια για εκατοντάδες ανθρώπους και αποφάσισε να επενδύσει μεγάλα ποσά σε επιχειρηματικές ιδέες που τον ενθουσίαζαν. Η μεγαλύτερη από αυτές ήταν η συμμετοχή του σε εταιρεία επεξεργασίας κρεάτων, στην οποία επένδυσε σημαντικό κεφάλαιο και προσέλαβε δεκάδες εργαζόμενους από την περιοχή του, με στόχο να στηρίξει την τοπική οικονομία.
Η πραγματικότητα, ωστόσο, αποδείχθηκε σκληρή. Η επιχείρηση κατέρρευσε και ο Καλούν βρέθηκε με ζημιές που άγγιξαν τα 5 εκατομμύρια ευρώ. Παρά το ισχυρό πλήγμα, συνέχισε να ζει με τον ίδιο ρυθμό, ταξιδεύοντας, ανοίγοντας νέες επιχειρήσεις –όπως έναν φούρνο στο Σαράγεβο– και χρηματοδοτώντας εκδρομές και δράσεις σε χώρες των Βαλκανίων.
Το 2012 αποτέλεσε σημείο καμπής. Ο χωρισμός του και η σταδιακή εξάντληση των χρημάτων τον οδήγησαν σε μια πιο προσγειωμένη καθημερινότητα. Επέστρεψε στην εργασία, αφήνοντας πίσω του τη ζωή της αφθονίας και μαθαίνοντας εκ νέου να ζει με σαφώς περιορισμένα μέσα.
Σήμερα, τρεις δεκαετίες μετά το ιστορικό του κέρδος, ο Μπρούνο Καλούν ζει σε εργατικές κατοικίες. Για πολλούς, η ιστορία του είναι συνώνυμη της σπατάλης. Για τον ίδιο, όμως, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Όπως έχει δηλώσει σε γαλλικά μέσα, δεν μετανιώνει για τίποτα. Θεωρεί ότι έζησε όπως ήθελε, έκανε λάθη, βοήθησε ανθρώπους και γέμισε εμπειρίες που δεν θα αντάλλασσε με τίποτα.
Και παρά όλα όσα συνέβησαν, συνεχίζει να συμπληρώνει δελτία Λόττο στο ίδιο καφέ όπου κάποτε άλλαξε η ζωή του για πάντα. Γιατί, όπως λέει ο ίδιος, «κι αν σου κάτσει;».
Διαβάστε ακόμα: Πίεση Τράμπ: Ζητά από τον Ζελένσκι να απαντήσει άμεσα στο ειρηνευτικό σχέδιο