Παρά τη συνεχή άνοδο στις τιμές και την έντονη οικοδομική δραστηριότητα, η ελληνική αγορά ακινήτων βρίσκεται σε ένα πρωτοφανές παράδοξο: χιλιάδες σπίτια προσφέρονται προς πώληση ή ενοικίαση, αλλά μένουν χωρίς αγοραστές ή ενοικιαστές. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία που παρουσιάστηκαν σε συνέδριο της αγοράς, περισσότερες από 130.000 κατοικίες, αξίας σχεδόν 37 δισ. ευρώ, παραμένουν αδιάθετες.
Πληθώρα προσφοράς – περιορισμένη ζήτηση
Η εικόνα που περιγράφουν οι ειδικοί είναι μια αγορά δύο ταχυτήτων:
- Οι νεόδμητες κατοικίες ακριβαίνουν συνεχώς και απευθύνονται σε περιορισμένο κοινό,
- ενώ τα παλαιότερα ακίνητα μένουν εκτός ενδιαφέροντος, λόγω ηλικίας και χαμηλού επιπέδου ανακαίνισης.
Παρά τις περίπου 131.000 αγγελίες πώλησης και 45.000 ενοικίασης, το 85% των ακινήτων παραμένει στα αζήτητα από 6 έως 24 μήνες, με τα περισσότερα να «κολλούν» στην αγορά για περίπου 8 μήνες.
Η μέση ζητούμενη τιμή για τα διαθέσιμα σπίτια φτάνει τα 308.000 ευρώ ή 2.583 ευρώ/τ.μ., ανεβάζοντας τη συνολική αξία τους σε περίπου 40 δισ. ευρώ. Από αυτά, 1.500 ακίνητα θεωρούνται πολυτελή, με τιμή άνω των 2 εκατ. ευρώ και μέσο ζητούμενο τίμημα τα 3,4 εκατ. ευρώ.
Παλαιά ακίνητα – λίγες ανακαινίσεις
Τα έξι στα δέκα σπίτια που αλλάζουν χέρια έχουν ηλικία άνω των 30 ετών, ενώ ένα στα τέσσερα χτίστηκε τη δεκαετία του 1970.
Μόνο το 22,7% των κατοικιών είναι νεόδμητο (τελευταίας πενταετίας) και από τα παλαιά, μόνο ένα στα δέκα έχει ανακαινιστεί – περίπου 10.500 κατοικίες σε όλη τη χώρα.
Η διαφορά τιμής μεταξύ παλαιών και νέων ακινήτων είναι τεράστια: τα νεόδμητα πωλούνται σε τιμές άνω των 4.000 ευρώ/τ.μ., ενώ σε κάποιες περιοχές αγγίζουν και τα 7.000 ευρώ/τ.μ.
Το πρόβλημα της γης
Η έλλειψη διαθέσιμων οικοπέδων επιδεινώνει την κατάσταση: μόλις 22% των οικοπέδων στην Αττική ξεπερνούν τα 1.000 τ.μ., ενώ τα ανατολικά προάστια συγκεντρώνουν το 33% των αδόμητων εκτάσεων.
Η υπερδόμηση της Αθήνας και η περιορισμένη δυνατότητα νέας ανάπτυξης οδηγούν σε υψηλές τιμές και στεγαστική πίεση.
Οι λύσεις που προτείνονται
Στο συνέδριο παρουσιάστηκαν προτάσεις για προγράμματα “rent to buy”, όπου οι ενοικιαστές θα μπορούν σταδιακά να αποκτούν την κατοικία τους, με συμμετοχή του Δημοσίου και φορολογικά κίνητρα.
Παράλληλα, προτείνεται απλούστευση της γραφειοκρατίας στο Κτηματολόγιο και επιτάχυνση των διαδικασιών πλειστηριασμών, ώστε να διατεθούν γρηγορότερα τα ακίνητα που λιμνάζουν στα χαρτοφυλάκια εταιρειών διαχείρισης.
Αυτή τη στιγμή, περίπου 11.000 ακίνητα βρίσκονται υπό διαχείριση, εκ των οποίων 7.000 είναι κατοικίες και μόλις 2.000 είναι διαθέσιμες για αγορά.
Δάνεια και στεγαστική πίστη
Η στεγαστική πίστη δείχνει μικρά σημάδια ανάκαμψης. Για το 2025 προβλέπεται αύξηση 25% στα στεγαστικά δάνεια, που σημαίνει περίπου 2 δισ. ευρώ νέες εκταμιεύσεις. Παρ’ όλα αυτά, ο αριθμός των ετήσιων μεταβιβάσεων παραμένει χαμηλός – μόλις 28.700 συναλλαγές με μέση αξία 105.000 ευρώ.
Η αγορά παραμένει επιφυλακτική, με πολλούς αγοραστές να στηρίζονται περισσότερο σε ίδια κεφάλαια και λιγότερο σε τραπεζικό δανεισμό.
Διαβάστε ακόμα: Επίδομα θέρμανσης 2025–2026: Πότε ανοίγει η πλατφόρμα, προθεσμίες και πληρωμές